Μπωντλαίρ, Βερλαίν , Ρεμπώ: Τρεις μητέρες, τρεις γιοι

Ο Ανρί Τρουαγιά (1911-2007), μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, γεννημένος στη Μόσχα, έγινε κυρίως γνωστός ως συγγραφέας μυθιστορημάτων και βιογραφιών. Μετά τη ρωσική επανάσταση, η οικογένειά του εκδιώχθηκε από τη Ρωσία -ο πατέρας του ήταν πλούσιος έμπορος-, και μέσα από πολύ δύσκολες συνθήκες, από τη Μόσχα στον Καύκασο, την Κριμαία, την Κωνσταντινούπολη και τη Βενετία, κατέφυγαν τελικά στο Παρίσι το 1920. Ο Ανρί σπουδάζει σε γαλλικό σχολείο, στο Λύκειο Παστέρ του Νεϊγί, και ολοκληρώνει τις σπουδές του στα νομικά. Παίρνοντας τη γαλλική υπηκοότητα, κατατάσσεται στο στρατό. Πριν ακόμα απολυθεί, το 1935, εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, "Faux jour", που κερδίζει το βραβείο λαϊκού μυθιστορήματος ("Prix du Roman populiste"). Ακολουθούν τα έργα "Le Vivier", "Grandeur nature", "La Clef de voute", το βραβείο Max Barthou της Γαλλικής Ακαδημίας, το 1938, για το σύνολο του μέχρι τότε έργου του, καθώς και το βραβείο Goncourt την ίδια χρονιά, για το νέο του μυθιστόρημα "L' Araigne" ("Η αράχνη", ελλ. εκδ. Γρηγόρης, 1970, κ.ά.). Το 1940 αποσύρεται οριστικά από την εργασία του στη δημόσια διοίκηση για να αφιερωθεί στο γράψιμο. Το 1952 τιμήθηκε με το Μέγα Βραβείο Λογοτεχνίας του Πρίγκιπα του Μονακό, και το 1959 έγινε δεκτός στις τάξεις της Γαλλικής Ακαδημίας. Άλλα γνωστά έργα του είναι: "Terrible tsarinas" (1998), "La fille de l' ecrivain" (2001), "Marina Tsvetaeva" (2001), "L' Etage des bouffons" (2002). Πέθανε στο Παρίσι στις 2 Μαρτίου 2007.