Νόημα και μη νόημα της εξέγερσης

H Joulia Kristeva γεννήθηκε το 1941 στη Βουλγαρία. Το 1966 μετοίκησε στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τη διατριβή της πάνω στη γαλλική λογοτεχνία. Θεωρητικός με παγκόσμια αναγνώριση, έχει ασχοληθεί με τη γλωσσολογία, την ψυχανάλυση, τη λογοτεχνία και την πολιτική θεωρία. Σήμερα είναι καθηγήτρια στο Institut Universitaire de France και διδάσκει λογοτεχνία του 20ου αιώνα στο Πανεπιστήμιο Paris VII - Denis Diderot των Παρισίων, καθώς και ως επισκέπτρια καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια Columbia, Toronto και στη Newschool for Social Research της Νέας Υόρκης. Το 2004 τιμήθηκε με το Βραβείο Χόλμπεργκ για το σύνολο του έργου της και το 2006 με το Βραβείο Χάνα Άρεντ. Τα βιβλία της κυκλοφορούν στην Αμερική από τον εκδοτικό οίκο Columbia University Press. Τα δημοσιευμένα της έργα περιλαμβάνουν: "Στην αρχή ήταν η αγάπη" (Άγρα, 1988), "Σαμουράι" (μυθιστόρημα, Γκοβόστης), "Ο γέρος και οι λύκοι" (Εκδόσεις Μάγια, 1993), "Έθνη χωρίς εθνικισμό" (Εναλλακτικές εκδόσεις, 1997), "Νέες αρρώστιες της ψυχής" (Καστανιώτης, 1998), "Εμμονές" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 1998), "Μαύρος ήλιος" (Καστανιώτης, 2000), "Το θήλυ και το ιερό" που έγραψε με την Catherine Clement (Ψυχογιός, 2001), "Ξένοι μέσα στον εαυτό μας" (Scripta, 2004), "Φονικό στο Βυζάντιο" (μυθιστόρημα, Πατάκης, 2004). Τα πιο πρόσφατα βιβλία της στη Γαλλία είναι: "Le Genie feminin : Arendt, Klein, Colette" (3 τόμοι, Fayard 1999-2002), "Meurtre a Byzance" (Fayard, 2004), "La Haine et le Pardon" (Fayard, 2005) και "Seule une femme" (Bord de l’Eau, 2007). Περισσότερες πληροφορίες περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα της: www.kristeva.fr.