Οικογένεια σε κρίση

Ο Αλέξανδρος Κατσιάρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην επαρχία Ιθώμης Μεσσηνίας. Σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία, Ποιμαντική και Συμβουλευτική Ψυχολογία.

Ο π. Ανδρέας Κονάνος γεννήθηκε στο Μόναχο το 1970. Κατάγεται από τα Ιωάννινα, έζησε στο Μόναχο κι απ' το 1977 στην Αθήνα. Τελείωσε το κλασικό Λύκειο στο Περιστέρι και σπούδασε Θεολογία στην Αθήνα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον χειροτόνησε διάκονο το 1999 και το 2000 Πρεσβύτερο κι Αρχιμανδρίτη. Ανέλαβε στην ενορία του φοιτητικές συναντήσεις, αγρυπνίες, ομιλίες, καθώς και διαλέξεις σε σχολές γονέων και πνευματικά κέντρα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 2006 άρχισε την εκπομπή "Αθέατα Περάσματα" στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας. Αυτό έγινε αφορμή να δεχτεί προσκλήσεις για ομιλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αμερικής. Η επαφή του με τα Ιεροσόλυμα, το Άγιον Όρος και με γέροντες εντός κι εκτός αυτού, αποτελούν πηγή δύναμης στη ζωή του.

Ο Γιώργος Κόρδης γεννήθηκε στη Μακρυρράχη Φθιώτιδας το 1956. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1975-1979), ενώ παράλληλα έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής και βυζαντινής εικονογραφίας. Μελέτησε συστηματικά την ιστορία και αισθητική της βυζαντινής ζωγραφικής και από το 2003 είναι λέκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (εικονογραφία: θεωρία και πράξη). Συνέχισε τις σπουδές του στις Καλές Τέχνες στη Βοστόνη των ΗΠΑ (School of the Museum of Fine Arts of Boston, 1987-1989). Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, μαθήτευσε κοντά στο μεγάλο Έλληνα χαράκτη Φώτη Μαστιχιάδη, που τον μύησε στον κόσμο της χαρακτικής τέχνης και κυρίως της χαλκογραφίας. Από το 1993 ως το 1997 προσέγγισε εικονογραφικά τα λογοτεχνικά κείμενα του Αλ. Παπαδιαμάντη και άλλων Ελλήνων λογοτεχνών (Κόντογλου, Καρκαβίτσα, Μωραϊτίδη), καθώς και λαϊκά παραμύθια της Κύπρου. Παράλληλα ασχολήθηκε με την έκδοση συλλεκτικών βιβλίων. Από το 1990 ασχολείται συστηματικά με τη διδασκαλία της βυζαντινής ζωγραφικής οργανώνοντας σειρές μαθημάτων και καλοκαιρινά σεμινάρια.

Η Ντέμη Σταυροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φυσικοθεραπεύτρια Νευροαναπτυξιακής Αγωγής, μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, της Επιστημονικής Εταιρείας Φυσικοθεραπείας, της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών και πρ. Γραμματέας του τμήματος Παιδιού της Ε.Ε.Ε.Φ. Έχει διδάξει στην Ανωτέρα Σχολή Φυσικοθεραπείας και έχει εργασθεί ως υπεύθυνη θεραπευτικών προγραμμάτων και επιστημονική σύμβουλος σε Κέντρα Αποκαταστάσεως Παιδιών με εγκεφαλική παράλυση. Αρθρογραφεί και δίνει ομιλίες με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας στο θέμα της αναπηρίας. Το 1999 τιμήθηκε από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών για την προσφορά της "στην προαγωγή της επιστήμης της Φυσικοθεραπείας". Το βιβλίο της "Στου πόνου τη γυάλινη πίστα - Συνάντησα το πρόσωπο" των εκδ. Ακρίτας (γ' έκδ. 2003) υπήρξε η βάση για το σενάριο της ταινίας για την κινητική αναπηρία με τίτλο "Πάμε Μαζί" της Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, παραγωγής 2005.

Η Πανωραία Κουφογιάννη είναι φιλόλογος και θεολόγος με ειδική εκπαίδευση στη Συμβουλευτική, τη Συμβουλευτική Ψυχολογία και τη Συμβουλευτική Γάμου και Οικογένειας. Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής και υπηρετεί ως Λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι παντρεμένη με τον ψυχίατρο Αθανάσιο Καρκανιά και μητέρα τριών παιδιών.

Ο Ηλίας Λιαμής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου και άρχισε την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής. Το 2002 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο πεδίο της Νηπτικής Θεολογίας. Αμέσως μετά έγινες δεκτός ως υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Μουσικολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα τις σύγχρονες μουσικοπαιδαγωγικές μεθόδους. Παράλληλα με τις θεολογικές του σπουδές πήρες τα πτυχία πιάνου και ανώτερων θεωρητικών (αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας) από το Ελληνικό Ωδείο, ενώ παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα μουσικολογίας και διεύθυνσης χορωδίας και ορχήστρας στην Αγγλία και την Ουγγαρία. Ορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος μέλος της Συνολικής Επιτροπής Εορτασμού του Ιωβηλαίου Έτους (1998), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (2003), ενώ από το 2000 είναι μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος και Πρόεδρος της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων. Υπό την τελευταία αυτή ιδιότητα, διοργάνωσε πλήθος εκδηλώσεων κα συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι πρόεδρος και ιδρυτικός μέλος του Ερευνητικού Ιδρύματος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης (Ε.Ι.Π.Ε.) το οποίο εκπονεί ελληνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας. Αποτελεί μόνιμο συνεργάτη του Γραφείου Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ενώ μετέχει συστηματικά σε Σχολές Γονέων και σεμινάρια επιμόρφωσης κατηχητικών πολλών Ιερών Μητροπόλεων. Διδάσκει επί 25 έτη στην Ελληνογαλλική Σχολή "St Joseph", ως καθηγητής θεολόγος και μουσικός ενώ από το 2000 μέχρι το 2015 κατείχε την θέση του Υποδιευθυντή του Γυμνασίου. Ανέλαβε την αναδιοργάνωση της παιδικής χορωδίας της Σχολής η οποία συμμετείχε σε πλήθος εκδηλώσεων. Είναι συγγραφέας βιβλίων, κατηχητικών βοηθημάτων και θεατρικών παραστάσεων, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης", στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κ.ά. Αρθρογραφεί συστηματικά, ενώ, επί εικοσιπενταετία, είναι και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών με θέμα την ανάλυση θεμάτων Βιβλικής και Πατερικής Θεολογίας σε σχέση με τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Ο π. Σταμάτης Σκλήρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης και Ζωγραφικής στο Βελιγράδι και στο Παρίσι. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στις αίθουσες τέχνης Ζυγός, Titanium, Αέναον και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος, όπως στην Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λιβαδειά, κ.ά. Επίσης έχει αγιογραφήσει εκκλησίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη ζωγραφική του αξιοποιεί στοιχεία από την παιδική ζωγραφική, τη βυζαντινή ζωγραφική της εποχής των Παλαιολόγων (ΙΔ' αι.), τις μικρογραφίες περσικών, ινδικών και τουρκικών χειρογράφων. Έχει επηρεασθεί από τη ζωγραφική του Θεοτοκόπουλου, των Εμπρεσιονιστών, του Πικάσσο, του Βαν Γκογκ, του Τσαρούχη, του Φασιανού κ. ά. Κατά τα έτη 1988-1990 δημιούργησε και διηύθυνε το Εργαστήριο Εικονογραφίας του Ιδρύματος Γουλανδρή-Χορν.

Η Μάρω Βαμβουνάκη είναι πεζογράφος. Γεννήθηκε στα Χανιά, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Από εννέα χρονών ήρθε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε Νομική και Ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο όπου εργάσθηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα.

Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1963 και απέκτησε την ειδικότητα του Νευρολόγου-Ψυχιάτρου το 1967. Μετέβη για περαιτέρω σπουδές στον Λονδίνο, όπου και παρέμεινε για δεκαπέντε χρόνια. Εκεί έλαβε μετά από εξετάσεις διάφορα διπλώματα στην Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική ( Δίπλωμα Ψυχολ. Ιατρικής, ανώτατο Δίπλωμα Ψυχιατρικής του Κολλεγίου Ψυχιάτρων κ.λ.π.). Εξελέγη διευθυντής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Κέντρο Παιδικής και Οικογενειακής Ψυχιατρικής Finchley Λονδίνου). Δίδαξε στο Κέντρο Towistock και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ιατρικό Μεταπτυχιακό Κέντρο) ως Επίκουρος Καθηγητής (Senior Lecturer). Έκανε επίσημη πενταετή εκπαίδευση στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία και τετραετή στην Ομαδική Ανάλυση και Οικογενειακή Θεραπεία. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εξελέγη διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Ίδρυσε με άλλους την Ελληνική Εταιρία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, που εκπαιδεύει στην ατομική ψυχαναλυτική θεραπεία, και την Ελληνική Εταιρία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας, της οποίας είναι και πρόεδρος και διευθυντής του Εκπαιδευτικού της Ινστιτούτου. Είναι τακτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών Εταιριών και έχει μετάσχει στην συγγραφή πολλών επιστημονικών βιβλίων και πολυάριθμων άρθρων. Έχει κληθεί να μιλήσει σε πολλά κέντρα του εξωτερικού (Παν/μιο Οξφόρδης, London School of Economics κ.α.) καθώς και σε πολυάριθμα νοσοκομεία, επιστημονικά κέντρα, στη σειρά διαλέξεων του Megaron Plus κ.λ.π. Είναι και ο ιδρυτής, με άλλους συναδέλφους, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος, της οποίας και εξελέγη ο πρώτος Πρόεδρος.

H Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη (1930-2016) γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη Σχολή Kοινωνικών Λειτουργών και στη Σχολή Δημοσιογραφίας "Η Δαμασκός". Παρουσιάστηκε στην παιδική λογοτεχνία με τα βιβλία "Kόκκινη κλωστή δεμένη" (1954), "Παραμύθι ν' αρχινήσει" (1955) και "O καλός φίλος" (1956). Tο 1964, της απονεμήθηκε το βραβείο "Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς" για το ιστορικό μυθιστόρημα "O μικρός μπουρλοτιέρης" και την επόμενη χρονιά για το παραμύθι της, "Xορεύοντας στο δάσος". Tο 1969 ο κύκλος του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου τη βράβευσε για το παραμύθι "O σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο", που βραβεύθηκε επίσης στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου της Πάδοβα. Tο 1972, ο "Kύκλος" της απένειμε το βραβείο του Δήμου Aθηναίων για το πρωτότυπο μυθιστόρημα- παραμύθι "Ο Aλέξης με το ξύλινο άλογο". Tο "Eμένα με νοιάζει", Bραβείο Kύκλου Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου, γράφτηκε στον τιμητικό πίνακα του διεθνούς βραβείου Άντερσεν. Έγραψε ακόμη: "Kώττας", μυθιστοριοποιημένη βιογραφία του πρώτου Mακεδονομάχου (βραβείο 1970), "Στις ρίζες της λευτεριάς" ιστορικές μονογραφίες (βραβείο 1970), "Pήγας Φεραίος" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (βραβείο 1970), "Kατερίνα" παραμύθι (1970), "Φουρφούρης" παραμύθι (1970), "Zήτουλας για το γένος" θεατρικό (Bραβείο 1971), "Tα δώδεκα φεγγάρια" μυθιστορήματα (1974), "Δημήτριος ο νεομάρτυρας" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (1975), "Africa Winwega" ("Aφρική καλημέρα") μυθιστόρημα (1975), "Παιχνίδι χωρίς κανόνες", "Συντροφιά με τον άνεμο". "Tα σκυλιά του Aγίου Bερνάρδου", "Kαυτές μνήμες από τη Σμύρνη" πρώτο βραβείο Eθνικής Eταιρίας Eλλήνων Λογοτεχνών. "Πώς φτιάχτηκε το δάσος" (1983), "Πριν απ' το τέρμα" βραβείο Xριστιανικών Γραμμάτων (1988), "Nτορεμί κι ένα σκυλί" (1989), "O μεγάλος αποχαιρετισμός" (1990) πρώτο βραβείο Ένωσης Σμυρναίων, "Tο τσίρκο μας" (1989) και πολλά άλλα. Για μια 25ετία ήταν συνεργάτης του ραδιοφωνικού σταθμού "Πειραϊκή Εκκλησία". Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Xελιδόνια", "Σαλπίσματα" και "Διαδρομές". Eπίσης, μέλος της Eθνικής Eταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Kύκλου του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου. Tο 1980 η Aκαδημία Aθηνών της απένειμε το βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά για το σύνολο του έργου της. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στην Κηφισιά, στις 23 Σεπτεμβρίου 2016, αφήνοντας πίσω της παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.

Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ' ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και δεκατρία βιβλία που διαπραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.

Ο Αρχιμανδρίτης Μακάριος Γρινιεζάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Μεταπτυχιακές σπουδές πραγματοποίησε στον τομέα της Χριστιανικής Ηθικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης (Master of Sacred Theology), στον τομέα της Ιστορίας των Επιστημών της Σχολής Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου του Harvard (Master of Arts), στον τομέα της Βιοηθικής της Σχολής Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου του Monach (Master of Bioethics) και στον τομέα της Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λουβαίν. Η διδακτορική του διατριβή εγκρίθηκε με βαθμό "Άριστα" από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2003. Έγινε μοναχός και διάκονος το 1993, πρεσβύτερος το 1997 και αρχιμανδρίτης το 1998 στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη. Υπηρέτησε ως διάκονος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά Ηρακλείου, ως εφημέριος στην ενορία Αγίου Νικολάου Χαρασού και στην ιστορική κοινότητα του Αγίου Γεωργίου Southbridge των Η.Π.Α. Δίδαξε τα μαθήματα Θεολογίας και Βιοηθικής στο Ελληνικό Κολλέγιο και στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, ενώ από το 2002 μέχρι και σήμερα διδάσκει το μάθημα της Ιατρικής Δεοντολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και το μάθημα της Χριστιανικής Ηθικής στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης. Σήμερα είναι ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας και μέλος της Συνοδικής Επιτροπής της Εκκλησίας Κρήτης επί των θεμάτων βιοηθικής και συγχρόνου προβληματισμού, ενώ παράλληλα συγγράφει επιστημονικά άρθρα, μελέτες και βιβλία.

Ο Τρύφων Ζαχαριάδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Παρακολούθησε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Bologna Italia. Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται, μετά από πλήρη εκπαίδευση ως ψυχαναλυτικός θεραπευτής, ιδιαίτερα με ομάδες, ζευγάρια και οικογένειες. Είναι Διδάσκων και Εκπαιδευτής Αναλυτής στην Ελληνική Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής θεραπείας. Είναι μέλος της International Association for Group Psychotherapy and Group Processes και του Ερευνητικού και Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Αθηνών. Από το 1992 έως σήμερα είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Παιδαγωγικής. Με την ιδιότητα του Διδάσκοντα, του Εκπαιδευτή-Αναλυτή ή του εμπειρογνώμονα στον τομέα των Ανθρώπινων Σχέσεων, έχει συνεργαστεί με την Πανεπιστημιακή κλινική του Αιγινήτειου νοσοκομείου, με το Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών συστηματικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, καθώς και με φορείς ΚΕΘΕΑ, ΕΛΚΕΠΑ, Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας κ.ά. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Μελετών Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης (ΚΕΜΕΤΕ) σε θέματα Εργασιακών Σχέσεων-Ανθρώπινων Σχέσεων. Δίδαξε Κοινωνιολογία, Εργατικό Δίκαιο και Λογοτεχνία σε ιδιωτικές σχολές. Έχουν εκδοθεί βιβλία του πεζογραφίας, ποίησης και δοκιμίου.

H Aγγελική Mαστρομιχαλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χίο. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Ψυχολογία, Φιλοσοφία. Διδάσκει στη Δημόσια Εκπαίδευση. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Πανεπιστημίου Αθηνών από το Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής Ψυχολογίας. Γράφει βιβλία για παιδιά, λογοτεχνικά και γνώσεων, επιπλέον γράφει επιστημονικά άρθρα και κεφάλαια σε βιβλία με θέματα: το Παιδί, την Οικογένεια και την Εκπαίδευση. Συμμετείχε στη δημιουργία σχολικών εγχειριδίων για το Δημοτικό σχολείο. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και Διεθνή Συνέδρια με θέματα που αφορούν: θέματα Παιδείας - Διδακτικής και Πράξης στη Σχολική Τάξη, Καινοτόμες Δράσεις στο Σχολείο, νέες μορφές διδασκαλίας, λογοτεχνία και παιδικό βιβλίο. Διδάσκει σε επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, και συναντάει συχνά τους αναγνώστες της σε σχολεία και σε φεστιβάλ βιβλίο σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο του βιβλίου με το έργο "Xριστούγεννα-Πρωτοχρονιά-Φώτα" (1999), ακολούθησε το "Πάσχα Eλληνικό" (1999), το "Eγώ ο πρώτος και οι άλλοι" της σειράς Iστορίες με τον Παππού Δημήτρη, τα "Παιχνιδομαγειρέματα" (2003) και το "Όλη η Ελλάδα ένα ταξίδι" (2005) και σε συνεργασία με τον σύζυγό της Παντελή Zούρα το "Έρχονται Xριστούγεννα, θα' ρθουν και τα Φώτα" (2006). "Επίσης έγραψε: "Η Παναγία ταξιδεύει με τα παιδιά" (2008). Βραβείο "Κ. Π. Δεμερτζή - για τον Έλληνα Δάσκαλο" από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το 2011.

Ο π. Βασίλειος Θερμός γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1957 και σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων. Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής Ποιμαντικής στην ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Έχει μετεκπαιδευθεί ως "επισκέπτης επιστήμων" (Visiting Scholar) στο Πανεπιστήμιο Harvard, στο Boston University, στο Boston College, και στο Andover Newton. Βιβλία και άρθρα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ρουμανικά. Είναι ο διευθυντής έκδοσης του περιοδικού "Ψυχής δρόμοι". Για το σύνολο του έργου του έχει εκπονηθεί μεταπτυχιακή εργασία (master thesis) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand στον Λίβανο. Βασικά του ενδιαφέροντα αποτελούν η ποιμαντική παρουσία της Εκκλησίας, η θρησκευτικότητα σε συνάρτηση με την προσωπικότητα, η ψυχολογία και ψυχοπαθολογία του θρησκευτικού βιώματος και της θρησκευτικής συμπεριφοράς, η ψυχολογία του κληρικού και του εκκλησιαστικού οργανισμού, η ψυχολογία της θρησκευτικής διαστάσεως του πολιτισμού, ο διάλογος ψυχαναλύσεως και θεολογίας, τα ζητήματα λειτουργικής κ.α. Ασχολείται με την επιμόρφωση κληρικών και άλλων στελεχών της Εκκλησίας (Ελλάδα, Αμερική, Φιλανδία), ενώ διδάσκει και στην Θεολογική ακαδημία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας. Υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

Ο π. Αντώνιος Καλλιγέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, απ' όπου το 2000 έλαβε Μεταπτυχιακό Τίτλο Ειδίκευσης στην Ποιμαντική από τον τομέα Ηθικής και Κοινωνιολογίας. Από το 1992 είναι παντρεμένος με την Αικατερίνη Κωστοπούλου και είναι πατέρας 6 παιδιών. Επίσης από το 1999 είναι Διευθυντής του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.