Οι μεγάλοι επαναστάτες

Ο Λευτέρης Καντζίνος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε και σπούδασε Ιστορία. Γνωρίζει δύο ξένες γλώσσες και είναι απόφοιτος του Εθνικού Ωδείου. Έχει εργαστεί σε οίκο επιστημονικών εκδόσεων με αντικείμενο την επιμέλεια κειμένων επί μία τετραετία, έχει διατελέσει επικεφαλής περιοδικών εκδόσεων λαογραφικού ενδιαφέροντος για περισσότερο από 10 χρόνια και έχει δημοσιεύσει περί τις 140 ιστορικές έρευνες στον περιοδικό τύπο τα τελευταία 14 χρόνια. Είναι ο συγγραφέας δύο πρωτότυπων μονογραφιών και ενός συλλογικού αφιερώματος, καθώς έχει διεξάγει έρευνες σε εγχώρια και του εξωτερικού δημόσια και ιδιωτικά αρχεία. Το κύριο αντικείμενο της ερευνητικής του δραστηριότητας είναι η μελέτη και η ανάδειξη λιγότερο δημοφιλών ή ακόμη και άγνωστων στο ευρύ κοινό πτυχών της ελληνικής και της παγκόσμιας Ιστορίας. Σήμερα, ζει στην Αγία Παρασκευή Αττικής.

Ο Κωνσταντίνος Τσοπάνης γεννήθηκε στην Αθήνα (Εξάρχεια) τον Ιούνιο του 1969. Τελείωσε το εκκλησιαστικό λύκειο Αθηνών, και μετά από εισαγωγικές εξετάσεις φοίτησε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, της οποίας κατέστη πτυχιούχος, μετά από τριετή κύκλο σπουδών. Κατόπιν φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου πήρε και το πτυχίο της Θεολογίας. Στη συνέχεια εκπόνησε, παρουσίασε και υποστήριξε με επιτυχία διδακτορική διατριβή με θέμα: "Ορφισμός και χριστιανισμός, οι μεταξύ τους συγκλίσεις", στη θεολογική σχολή του πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, όπου και του απενεμήθη ο τίτλος του διδάκτορα στον τομέα της Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκευμάτων. Παράλληλα έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων στα ελληνικά, καθώς και με τη συγγραφή και δημοσίευση επιστημονικών άρθρων θρησκειολογικού και ιστορικού περιεχομένου.

Η Μαρία Σαμπατακάκη σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (Φινλανδία). Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, παρακολουθώντας αρχικά μαθήματα συγγραφής στο Christie's International Art Studies και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Εργάστηκε ως ασκούμενη ερευνήτρια στο Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών επί τριετία, συμμετέχοντας στην επεξεργασία των ιστορικών εγγραφών και στην εκδοτική δραστηριότητα της υπηρεσίας. Το 2003, το πρώτο της διήγημα "Η τιμή του Παντελή Αβρακέα" βραβεύτηκε στον λογοτεχνικό διαγωνισμό που οργάνωσαν οι εφημερίδες "Οδός Αρκαδίας" - "Ελευθεροτυπία". Από το 2004 ξεκίνησε να συνεργάζεται ως αρθρογράφος με το μηνιαίο περιοδικό "Ιστορικά θέματα". Μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας κυκλοφόρησαν υπό την επιμέλεια του περιοδικού (με τη μορφή ενθέτου" οι μονογραφίες της "Η πείνα στην Κατοχή, 1941-1944" (2007), "Η μοναρχία στην Ελλάδα, η εξέλιξη ενός αμφιλεγόμενου θεσμού" (2008) και "Το Κυπριακό ζήτημα, από την Αγγλοκρατία έως την εισβολή του Αττίλα" (2009). Επίσης, έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με τα ιστορικά ένθετα των εφημερίδων "Έθνος" και "Ελευθεροτυπία" καθώς και με τα περιοδικά "Athens Magazine" και "Στρατιωτική ιστορία". Το 2010, εκδόθηκε από τις εκδόσεις Τόπος το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Ζαννιά Κότσικα είναι τ' όνομά μου".