Ο χαμένος παράδεισος

Ο Έκτρο Αμπάδ Φασιολίνσε γεννήθηκε το 1958 στο Μεδεγίν της Κολομβίας. Σ' αυτή την πόλη έκανε τις σπουδές του -όλες ημιτελείς- στην ιατρική, στη φιλοσοφία και στη δημοσιογραφία. Μετά την αποβολή του από το Μπολιβαριανό Ποντιφικό Πανεπιστήμιο (εξαιτίας ενός ασεβούς άρθρου του εναντίον του πάπα), ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου σπούδασε σύγχρονη λογοτεχνία. Γύρισε στην Κολομβία το 1987, την ίδια χρονιά όμως, μετά τη δολοφονία του πατέρα του από τους παραστρατιωτικούς και τις απειλές εναντίον και της δικής του ζωής, κατέφυγε στην Ιταλία, όπου δίδαξε ισπανικά μέχρι το 1992. Επιστρέφοντας και πάλι στην Κολομβία, δούλεψε ως μεταφραστής από τα ιταλικά και ξεκίνησε τη συγγραφική του σταδιοδρομία. Έχει εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα ("Agnosta" (2004), "Asuntos de un hidalgo disoluto" (1994), "Fragmentos de amor furtivo" (1998) και "Basura" (2000), με το οποίο απέσπασε το πρώτο βραβείο Νεωτερικής Αφήγησης της Casa de America της Μαδρίτης), δύο συλλογιές διηγημάτων ("Malos pensiamientos" (1991) και "El amanecer de un marido" (2010)), ταξιδιωτικά "Oriente empieza en el Cairo" (2001), ένα προσωπικά λεξικό "Palabras Sueltas" (2002), κι ένα βιβλίο ακαθόριστου είδους "Συνταγές για απογοητευμένες γυναίκες" (1996). Η "Λήθη που θα γίνουμε" του χάρισε το 2012, το Wola-Duke Human Rights.