Στίχοι στο καβαλέτο

Η Λήδα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Η Τζίνα Καλογήρου σπούδασε Παιδαγωγικά και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: Ζητήματα Ερμηνείας και Διδακτικής στο Έργο του Γιάννη Ρίτσου (Η περίπτωση του Εικονοστασίου Ανωνύμων Αγίων) (1994). Είναι μέλος ΔΕΠ του ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ από το 1996, και από το 2013 Καθηγήτρια, στο γνωστικό αντικείμενο "Νεοελληνική Λογοτεχνία και η Διδακτική της". Διευθύνει το Διαπανεπιστημιακό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ρητορική: Θεωρία και Πράξη". ?ς temporary Senior Research Visiting Fellow συνεργάστηκε με το King's College London (2008-2010). Δίδαξε σειρά μαθημάτων στη Φιλοσοφική Σχολή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών στο Βέλγιο. Έχει διδάξει στα μεταπτυχιακά προγράμματα άλλων πανεπιστημίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Bergen University College, κ.α.) και έχει δώσει σεμιναριακές διαλέξεις στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Cambridge. Έχει, επίσης, διδάξει, επί σειράν πολλών ετών, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης, στα ΠΕΚ, σε διεθνή Summer Schools, σε πολυάριθμα επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής του ΕΚΕΒΙ, κ.α. Έχει σχεδιάσει και εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για το Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη, κ.ά. Είναι departmental coordinator 10 προγραμμάτων Erasmus σε συνεργασία με διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Έχει συμμετάσχει με εισήγηση (και ως προσκεκλημένη key-note speaker) σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μελέτες της στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εκδώσει αυτοτελείς τόμους/μονογραφίες και έχει επιμεληθεί την έκδοση ακαδημαϊκών βιβλίων και συλλογικών τόμων. Σε συνεργασία με τη Δ. Μπεχλικούδη, έχει μεταφράσει και επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του βιβλίου των M. Benton & G. Fox, Διδακτική της Λογοτεχνίας. Από Εννέα έως Δεκατεσσάρων Ετών (υπό έκδοση) και έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του κλασικού βιβλίου της L.M. Rosenblatt O Αναγνώστης, το Κείμενο, το Ποίημα (Gutenberg, υπό έκδοση). Eίναι μέλος: - της διεθνούς επιτροπής του ετήσιου Διεθνούς Συνεδρίου THE CHILD AND THE BOOK, το οποίο και διοργάνωσε στην Αθήνα (ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ) το 2014, και επίσημο μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης TALIS ASSOCIATION (για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας και της γλώσσας και την καλλιέργεια της διαπολιτισμικής οπτικής και αλληλεγγύης), σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Βαλένθια, το Queen Mary London και άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια· - της συντακτικής ομάδας του Ανθολογίου Λογοτεχνικών Κειμένων για τις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, Με λογισμό και μ' όνειρο (ΟΕΔΒ)· - από το 2013 μέχρι σήμερα, της Επιτροπής Λογοτεχνικών Βραβείων (Παιδικά βιβλία) του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης (πρώην Διαβάζω).

Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε το 1967 στις Σέρρες. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και στη Δραματική Σχολή Βεάκη. Εργάστηκε τρία χρόνια ως ηθοποιός σε παραστάσεις των Θόδωρου Τερζόπουλου, Πέπης Οικονομοπούλου, Γιάννη Τσαρούχη, Μίνωα Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή και του Θεατρικού Οργανισμού Μορφές. Κατοικεί στην Άνω Πεύκη. Το πρώτο του βιβλίο - "Οι τέσσερις τοίχοι", 2000 - τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού "Διαβάζω", μεταφράστηκε στα ιταλικά (Crocetti Editore 2002), στα γαλλικά (Albin Michel 2003), στα ισπανικά (Editiones Tempora 2004), στα αγγλικά (Marion Boyars 2006) και στα πορτογαλικά (Babel 2010). Στη Γαλλία κέρδισε το βραβείο "Laure Bataillon" ("το καλύτερο ξένο βιβλίο της χρονιάς στην καλύτερη μετάφραση") από κοινού με τον μεταφραστή του Michel Volkovitch ενώ στην Αγγλία έφτασε στην τελική εξάδα για το Independent Foreign Fiction Prize 2007. To δεύτερο μυθιστόρημά του, "Ο φιλοξενούμενος" (Το Ροδακιό), κυκλοφόρησε το 2004 και εκδόθηκε επίσης στα αγγλικά από τις εκδόσεις Marion Boyars, με τίτλο "Stolen Time". Το μονόπρακτο "Μεταμφίεση" (Ιανός, 2004) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα θεατρικών μονολόγων της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, το 2003, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου, με ερμηνεύτρια τη Ράνια Οικονομίδου, το θεατρικό "Λα Πουπέ" ανέβηκε στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας (2008) και στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών (2012) και το έργο για εφήβους "Στην οθόνη φως" (Το Ροδακιό, 2011) ανέβηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου. Στην πεζογραφική του παραγωγή, ακολούθησαν, η συλλογή διηγημάτων "Φυσικές ιστορίες" (Το Ροδακιό, 2006) και το μυθιστόρημα "Το ελάχιστο ίχνος" (Το Ροδακιό, 2013, που χρηματοδοτήθηκε από το γαλλοελληνικό πρόγραμμα στήριξης συγγραφέων ΕΚΕΒΙ-CNL, 2012-2013). Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε θεματικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο και σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Ο Νίκος Οικονομίδης γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά. Σπούδασε ζωγραφική στην Αθήνα και στην Αγγλία. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 14 ατομικές εκθέσεις, σε Ελλάδα, Κύπρο, Αγγλία και Βέλγιο. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Χαλανδρίου (2000-2002). Είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας).

Ο Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε έντεκα ποιητικές συλλογές, με πρώτη την "Εν φαντασία και λόγω" (Κούρος, Αθήνα, 1975), ενώ η τελευταία, δωδέκατη συλλογή του εκδόθηκε λίγο μετά το θάνατό του ("Βαθέος γήρατος", 2011). Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε έργα των Αριστοφάνη, Μενάνδρου, Μολιέρου, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάριγκτον, Φέρρε, Μπρασένς καθώς και μια ανθολογία για το θάνατο. Από το 1976 έγραφε κριτική θεάτρου (περιοδικά "Τομές" και "Η Λέξη", εφημερίδα "Η Καθημερινή"). Αυτά και άλλα θεωρητικά του κείμενα για το θέατρο εκδόθηκαν σε έξι τόμους ("Η κρίση του θεάτρου" -πέντε τόμοι, "Πλατεία θεάτρου"). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Ποιήματά του μεταφράστηκαν και περιλήφθηκαν σε ανθολογίες στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά και στα ρουμανικά. Μεταφράσεις του αττικής και νέας κωμωδίας παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα. Το 2001 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καβάφη για τη συγκεντρωτική έκδοση "Ποιήματα 1975-1996". Το 2002 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" για την ποιητική συλλογή "Στα ξένα". Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Ήταν μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, ξαφνικά, στις 25 Μαΐου 2011. Εργογραφία Ποίηση - "Εν φαντασία και λόγω", Αθήνα, Κούρος, 1975, Αθήνα, Ύψιλον, 1984 - "Το ράμφος", Θεσσαλονίκη, Τραμ, 1978, Αθήνα, Ύψιλον, 1984, - "Αναπήρων Πολέμου", Αθήνα, Ύψιλον, 1982, - "Ο θάνατος το στρώνει", Αθήνα, Ύψιλον 1986, - "Πιάνο βυθού", Αθήνα, Ύψιλον 1991, - "Ο κύριος Φογκ", Αθήνα, Ύψιλον, 1993, - "Άκυρο θαύμα", Αθήνα, Ύψιλον, 1996, - "Ποιήματα 1975-1996", (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, Κέδρος, 2000, - "Στα ξένα", Αθήνα, Κέδρος, 2001, - "Πεταμένα λεφτά", Αθήνα, Κέδρος, 2005, - "Ο άνθρωπος μόνος", Αθήνα, Κέδρος, 2009 - "Βαθέος γήρατος", Αθήνα, Κέδρος, 2011 Κριτική Θεάτρου - "Κρίση του θεάτρου" (1976-1984), Αθήνα, Καστανιώτης, 1985 - "Κρίση του θεάτρου" Β΄ (1984-1989), Αθήνα, Εστία, 1991 - "Πλατεία θεάτρου", δοκίμια, Σοκόλης, 1994. - "Κρίση του θεάτρου Γ΄" (1989-1994), Σόκολης, 1995. - "Κρίση του θεάτρου Δ΄" (1994-2003), Αλεξάνδρεια, 2003. - "Κρίση του θεάτρου Ε΄" (2003-2010), Αλεξάνδρεια, 2010. Δοκίμια - "Σωσίβια λέμβος", λογοτεχνικά δοκίμια, Αθήνα, Καστανιώτης, 1999 Ανθολογία - "Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα" (με τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου), Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Μελέτη - "Κρίτων Αθανασούλης: μια παρουσίαση", Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2001. Μεταφράσεις - Λ. Φερρέ: "Μια πρώτη παρουσίαση", Αθήνα, Κούρος, 1976 - Ζ. Πρεβέρ: Θέαμα και ιστορίες", ποιήματα, Αθήνα, Νεφέλη, 1982 - Λ. Κάριγκτον, "Η αρχάρια και άλλα διηγήματα", Αθήνα, Ύψιλον 1982. - Ζ. Μπρασένς, "Ο γορίλας και άλλα ποιήματα", Αθήνα, Ύψιλον, 1983 - Σλ. Μρόζεκ, "Δεύτερη υπηρεσία", θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1985 - Μ. Σαντράρ, "Πάσχα στη Νέα Υόρκη", ποιήματα, Αθήνα, Υάκινθος - Ρόπτρον, 1987, Αθήνα, Ύψιλον, 1999 - Μολιέρου, "Ζωρζ Νταντέν", θέατρο, 1991 - Ο. Ουίτμαν, "Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο", ποίημα, Αθήνα, Ρόπτρον, 1992, Αθήνα, Ύψιλον, 1999. - Μαριβώ, "Η ψευτροϋπηρέτρια", Θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1998 - Μενάνδρου, "Σαμία", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1997 - Αριστοφάνους, "Όρνιθες", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Μενάνδρου, "Επιτρέποντες", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Αριστοφάνους, "Λυσιστράτη", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Αριστοφάνους, "Ειρήνη", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2000 - Μενάνδρου, "Δύσκολος", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001 - Αριστοφάνους, "Πλούτος", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001.

Ο Νίκος Γ. Δαββέτας (Αθήνα 1960) εμφανίστηκε στα γράμματα το 1981 από το περιοδικό "Διαγώνιος" της Θεσσαλονίκης. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει δώδεκα βιβλία (έξι ποιητικά, μία συλλογή διηγημάτων και πέντε μυθιστορήματα). Η συλλογή του "Το κίτρινο σκοτάδι του Βαν Γκογκ" (Κέδρος, 1995) μεταφράστηκε στα αγγλικά και στα ισπανικά. Το 2003 κυκλοφόρησε στη Βρετανία μια επιλογή ποιημάτων του σε μετάφραση Thom Nairn. Ποιήματα και πεζά του μεταφράστηκαν στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Το 2010 τιμήθηκε για το βιβλίο του "Η Εβραία νύφη" με το Βραβείο Μυθιστορήματος του Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Partisan Review", "Agenda", "Waves", "Modern Poetry in Translation", "Erythia". Οι βιβλιοκριτικές του από το περιοδικό "Το Τέταρτο" και τις εφημερίδες "Τύπος της Κυριακής" και το "Βήμα" συμπεριλαμβάνονται στον τόμο "Η λογοτεχνία υπό κρίση". Από το 1992 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρας το 1938. Είχε εκδώσει μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, τόμους με πεζά, λευκώματα και τέσσερις τόμους για το "Θέατρο στην Ερμούπολη τον 20ο αιώνα, 1901-1921", καθώς και την ανθολογία "Ερμούπολη: μια πόλη στη λογοτεχνία" (Μεταίχμιο, 2004). Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005 για το μυθιστόρημά του "O καιρός των χρυσανθέμων" (Mεταίχμιο, 2004). Παράλληλα ασχολήθηκε με το τραγούδι. Ως στιχουργός είχε στο ενεργητικό του περίπου 400 τραγούδια και είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες. Το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, για το σύνολο του έργου του. Έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2018, σε ηλικία 80 ετών.

Ο Γιάννης Κοντός γεννήθηκε στο Αίγιο το 1943. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως ασφαλιστής. Μεταξύ 1971-1976 διατήρησε, μαζί με τον Θανάση Νιάρχο, το βιβλιοπωλείο "Ηνίοχος", σημείο συνάντησης λογοτεχνών και διανοούμενων κατά τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με ποίηση το 1965, και με το πρώτο του βιβλίο, το 1970. Έχει εκδώσει δεκαπέντε ποιητικά βιβλία, δύο βιβλία με πεζά κείμενα ("Τα ευγενή μέταλλα", τ. 1 και 2), και τρία βιβλία για παιδιά. Ποιήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1973 πήρε τη χορηγία του Ιδρύματος Ford. Επί σειρά ετών ήταν συνεργάτης του ραδιοφώνου καθώς και των εκδόσεων "Κέδρος". Είχε κατά διαστήματα συνεργαστεί με περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και με το "Το Βήμα της Κυριακής". Το 1980 κυκλοφόρησε δίσκος με μελοποιημένα ποιήματά του από τον συνθέτη Νίκο Καλλίτση, με τον τίτλο "Απόπειρα". Είχε γράψει κείμενα για σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Τον Απρίλιο του 1992 εκδόθηκε μια επιλογή ποιημάτων του με τίτλο "Όταν πάνω από την πόλη ακούγεται ένα τύμπανο", σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, εικονογραφημένη από τον ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά. Το ενδέκατο βιβλίο του, "Πρόκες στα σύννεφα", 1999, είναι μια ανθολόγηση όλων των ποιητικών του βιβλίων, που έκανε ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης, την οποία συμπλήρωσε με 20 χαρακτικά. Δίδασκε σε σχολή θεάτρου. Το 1998 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή "Ο αθλητής του τίποτα". Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου.

Ο Στάθης Κουτσούνης γεννήθηκε στη Νέα Φιγαλία Ολυμπίας το 1959. Σπoύδασε νομικά, φιλολογία και κλασική μουσική. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1987 με τη δημοσίευση τεσσάρων ποιημάτων του στο τεύχος 10 του περιοδικού Νέες Τομές. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σπουδές για Φωνή και Ποίηση", Υάκινθος 1987, "Τρύγος αιμάτων", Σμίλη 1991, "Παραλλαγές του μαύρου", Δελφίνι 1998, "Η τρομοκρατία της ομορφιάς", Μεταίχμιο 2004, "Έντομα στην εντατική", Μεταίχμιο 2008 [υποψήφιο για το Βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω], "Στιγμιότυπα του σώματος", Μεταίχμιο 2014, "Στου κανενός τη χώρα", Μεταίχμιο 2020. Επίσης, φιλολογική μελέτη για το αρχαίο δράμα και τον Σοφοκλή στον τόμο "Σοφοκλέους, Φιλοκτήτης - Αντιγόνη. Εισαγωγή: Στάθης Κουτσούνης. Μετάφραση: Χρίστος Τσάγκας", Οδός Πανός 1999, τη μελέτη "Το ανθολόγιο κειμένων ως εργαλείο προσέγγισης ενός συγγραφέα", Εκδόσεις της Σχολής ΙΜΠ 2003 (στον τόμο "Ο στοχασμός και ο λόγος του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου"), το δοκίμιο "Η ποιητική κοσμογραφία του Γιώργου Γεωργούση στις συλλογές των χαϊκού του", Γαβριηλίδης 2007 (στον συλλογικό τόμο "H ποίηση του Γιώργου Γεωργούση"), το διήγημα "Η Μέριλιν της Ακράτας", Μεταίχμιο 2003 (στον συλλογικό τόμο "7 διηγήματα"), και το μικρο-διήγημα "Κεράσια", Η Εφημερίδα των Συντακτών 2019 (στον συλλογικό τόμο "Μικροκύματα. 99+1 μικρο-διηγήματα"). Παράλληλα, δημοσιεύει κριτικά δοκίμια, μελέτες, άρθρα και βιβλιοκρισίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά, τα Ισπανικά και τα Περσικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.

Γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951, αλλά από το 1965 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Παράλληλα με την ποίηση γράφει λογοτεχνικές κριτικές και άλλα κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση. Το 1996 τιμήθηκε με το "Βραβείο Καβάφη" στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1999 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του "Μη σκεπάζεις το ποτάμι", η οποία, στη συνέχεια, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο του 2000. Σε μετάφραση Michel Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο "Ne recouvre pas la riviere" (εκδ. Desmos/ "Cahiers grecs", Paris 2000). Το 2011 τιμήθηκε και πάλι με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή του "Κρυφός κυνηγός", και με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ στο διάστημα 1984-1986 διετέλεσε μέλος του διοικητικού της συμβουλίου.

Ο Θανάσης Νιάρχος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Γαλλική Φιλολογία. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Ποίηση: "Εικοσιτέσσερα νυχτερινά τραγούδια" (1970) και "Έρως έρωτας" (1979). Δοκίμια: "Η ανθρώπινη ανησυχία" (1973), "Κατά μέτωπο" (1980), "Ο αόρατος χρόνος" (1988), "Ημερολόγιο μιας διαμαρτυρίας" (1999), "Ο έρωτας για τους άλλους" (1999), "Καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής" (1999), "Για τον Άγγελο Τερζάκη" (2002). Συνομιλίες με εκπροσώπους των ελληνικών γραμμάτων με τους τίτλους "Πραγματογνωμοσύνη της εποχής" (1976) και "Τα παιδικά μου χρόνια" (2003). Από το 1981 εκδίδει μαζί με τον Αντώνη Φωστιέρη το λογοτεχνικό περιοδικό "Η λέξη". Έχει την επιμέλεια της σειράς "Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί" των εκδόσεων Καστανιώτη, στην οποία φιλοξενούνται κείμενα σημαντικών δημιουργών του νεοελληνικού πολιτισμού. Έχει μεταφράσει βιβλία των Κάφκα, Μίλερ, Λούθερ Κινγκ, Κοκτώ, κ.ά. Είναι επίσης συνεργάτης της εφημερίδας "Τα Νέα".

Ο Στρατής Πασχάλης γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα και κατάγεται από τη Λέσβο. Ανήκει στη γενιά των ποιητών που άρχισαν να εμφανίζονται από τα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρώτο του βιβλίο η "Ανακτορία", το 1977, καθαρή ποίηση μέσα σε καιρούς έντονης πεζολογίας και πολιτικοποίησης. Έκτοτε δημοσίευσε άλλα οκτώ ποιητικά βιβλία, ανάμεσά τους τα πιο ώριμα: "Ανασκαφή" (1984), "Βυσσινιές στο σκοτάδι" (1991), "Άνθη του νερού" (1994), η μεγάλη ποιητική σύνθεση "Μιχαήλ" (1996), η "Κωμωδία" (1998), το "Κοιτάζοντας δάση" (2002) και η τελευταία του συλλογή "Εποχή παραδείσου" (2008, βραβείο ποίησης περιοδικού "Διαβάζω" 2009). Το 2002 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική ως τότε έκδοση: "Στίχοι ενός άλλου: ποιήματα 1977-2002". Η έκφρασή του χαρακτηρίζεται από μουσικότητα, έντονη μεταφυσική ανησυχία, μυστικιστική υποβολή αλλά και από αμεσότητα και εμμονή στο γνήσιο και το συγκεκριμένο. Μετέφρασε πολλούς ξένους συγγραφείς και ποιητές, κυρίως Γάλλους, ενώ ασχολήθηκε συστηματικά με τη θεατρική μετάφραση (Shakespeare, Racine, Corneille, Rostand κ.ά.). Έχει ανθολογήσει Καραγάτση και Παπαδιαμάντη, και, επίσης, επιμελήθηκε τον τόμο της σειράς "Μια πόλη στη λογοτεχνία" των εκδόσεων "Μεταίχμιο", για την πατρίδα του Μυτιλήνη. Το 2006 εκδόθηκε το μοναδικό μυθιστόρημά του "Ο άνθρωπος του λεωφορείου". Έχει βραβευθεί με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή Μαρίας Ράλλη (1977) για τη συλλογή "Ανακτορία", με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1994) για τη συλλογή "Άνθη του νερού", δύο φορές με το βραβείο ποίησης του Διαβάζω και με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης (1998). (φωτογραφία: Κώστας Ορδόλης)

Ο Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Κατάγεται από την Αμοργό. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ιστορία Δικαίου στο Παρίσι. Έχει εκδώσει τα ποιητικά βιβλία: "Το Μεγάλο Ταξίδι" (1971), "Εσωτερικοί χώροι ή Τα είκοσι" (1973), "Ποίηση μες στην Ποίηση" (Κέδρος 1977), "Σκοτεινός Έρωτας" (Κέδρος 1977, Εγνατία/Τραμ 1979, Καστανιώτης 1985, 1999), "Ο διάβολος τραγούδησε σωστά" (Εγνατία 1981, Καστανιώτης 1985, 1999), "Το θα και το να του θανάτου" (Καστανιώτης 1987, 1990), "Η σκέψη ανήκει στο πένθος" (Καστανιώτης 1996, 2000), "Πολύτιμη Λήθη" (Καστανιώτης 2003, 2004, 2005, 2007), "Ο ήχος του σφυγμού" (συλλεκτική έκδοση με πρωτότυπα χαρακτικά του Αλ. Φασιανού, Μίμνερμος 2007), "Ποίηση 1970 - 2005" (συγκεντρωτική έκδοση όλων των συλλογών, Καστανιώτης 2008, 2010). Η ποίησή του έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες: Τα βιβλία "Σκοτεινός Έρωτας" και "Ο διάβολος τραγούδησε σωστά" από τον Κίμωνα Φράιερ στα αγγλικά (1984, 1986) και από τον Willy Pedersen στα δανέζικα (1998). "Η σκέψη ανήκει στο πένθος" στα ισπανικά από τη Νίνα Αγγελίδη και τον Carlos Spinedi (1998) και στα σερβικά από τον Momcilo Radic (2008). H "Πολύτιμη λήθη" στα αγγλικά από τον Tom Nairn και τη Διονυσία Ζερβάνου (2008), στα γαλλικά από την Clio Muller (2008), στα ιταλικά από τον Nicola Crocetti (2005) και στα σερβικά από τον Momcilo Radic (2008). Ο Michel Volkovitch μετέφρασε στα γαλλικά (1998), καθώς και ο Nicola Crocetti (2000, 2001) και ο Maurizio De Rosa (2002) στα ιταλικά επιλογές από όλα τα ποιητικά του βιβλία. Από το 1974 ως το 1976 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό "Η Νέα Ποίηση". Έχει μεταφράσει τις "Συμβουλές σ' ένα νέο ποιητή" του Μαξ Ζακόμπ (Καστανιώτης 1984). Ποίησή του περιέχεται στα "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" της Γ΄Λυκείου, έχει μελοποιηθεί από τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Θανάση Νικόπουλο και έχει περιληφθεί σε πολλές ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Στη σειρά "Ελληνική Ποίηση" της δισκογραφικής εταιρείας "Lyra / Διόνυσος" κυκλοφόρησε (το 2009) το CD "Ο Αντώνης Φωστιέρης διαβάζει Φωστιέρη" με ανάγνωση 55 ποιημάτων του. Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη (1993), με το Βραβείο Βρεττάκου του Δήμου Αθηναίων (1998), με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω (2004) και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (2004). H Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το 2010, για το σύνολο του έργου του, το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Σε συνεργασία με τον Θανάση Νιάρχο: διηύθυνε επί εφτά χρόνια την ετήσια έκδοση "Ποίηση (Ποίηση '75 - Ποίηση '81)", μετέφρασε τον "Καιρό των δολοφόνων" του Χένρυ Μίλλερ (Εγνατία/Τραμ 1978, Νεφέλη 1982) και τα "Ποιήματα" του Μπορίς Βιαν (Γνώση 1982, 1992), συνέθεσε τις ανθολογίες "Σύγχρονη Ερωτική Ποίηση" (Καστανιώτης 1987, 2006), "Έλληνες ποιητές για τη θάλασσα" (Καστανιώτης 1997), "Ποίηση για την Ποίηση" (Καστανιώτης 2007) και "Ποιητικές Συνομιλίες /ελληνικά ποιήματα για ξένους ποιητές" (Οδός Πανός 2012), τον συλλογικό τόμο "Αιγαίο:Λογοτεχνία και Τέχνη" ("Η Λέξη" / Υπ.Αιγαίου 2001), καθώς και τον τόμο συνομιλιών με πενήντα συγγραφείς και καλλιτέχνες "Σε δεύτερο πρόσωπο" (Καστανιώτης 1990), ενώ από τον Ιανουάριο του 1981 εκδίδει και διευθύνει το γνωστό λογοτεχνικό περιοδικό "Η Λέξη" (Κρατικό Βραβείο Περιοδικού 2008). Λήμματα με βιογραφικά και εργογραφικά του στοιχεία περιέχονται σε Ιστορίες της Λογοτεχνίας, λεξικά και εγκυκλοπαίδειες ("Δομή", "Πάπυρος-Larousse-Britannica", "Υδρία-Cambridge-΄Ηλιος" κ.ά.).