Τα επτά βιβλία των υπέρτατων μαγικών διδασκαλιών

Philippus Theophrastus Paracelsus (1493 - 1541). Γεννήθηκε στο καντόνι Schwyz της Ελβετίας και το όνομά του ήταν αρχικά Philipp Auroleus Theophrast Bombast von Hohenheim. Μετά από χρόνια σπουδών και περιπλανήσεων εργάστηκε ως γιατρός στο Ζάλτσμπουργκ και στο Στρασβούργο, μέχρι που έγινε το 1527 αστίατρος και καθηγητής στη Βασιλεία (Ελβετία). Μετά από διενέξεις το 1528 με την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου, άρχισε ο Παράκελσος περιοδείες στα γερμανόφωνα κράτη, Γερμανία, Αυστρία και Ελβετία, όπου απέκτησε ευρύτατη φήμη, λόγω των επιτυχημένων ιατρικών τεχνικών του. Κύριος λόγος της επιτυχίας του ήταν ότι χρησιμοποιούσε ως φάρμακα, αντί για φυτικές ουσίες, χημικά παρασκευάσματα. Στις δημοσιεύσεις του καταφερόταν ο Παράκελσος ενάντια στην Ιατρική του Γαληνού και ευνοούσε ένα θεμελιώδη εκσυγχρονισμό της ιατρικής επιστήμης. Τα κυριότερα ιατρικά του συγγράμματα αφορούσαν τη σύφιλη και τη θεραπεία της, τις επαγγελματικές ασθένειες των ανθρακορύχων, τη χειρουργική, τη θεραπεία των τραυμάτων, τα ιαματικά λουτρά κ.ά. Επειδή η ιατρική διδασκαλία του Παράκελσου περιείχε αστρολογικά, αλχημιστικά και μαγικά στοιχεία, είναι μέχρι σήμερα η σημασία του ως ιατρού και φυσιοδίφη αμφισβητούμενη.