Availability: Σε Αποθεμα

Το κόκκινο ξενοδοχείο

Η αδύνατη αναπαράσταση

SKU: 9789600438277

11,87

Συγγραφέας: Ευσταθιάδη Μαρία

Εκδότης: Κέδρος

Ημερ. Έκδοσης: 01/09/2008

Περιγραφή

Το Κόκκινο ξενοδοχείο είναι μια στάση σ’ ένα ανάποδο ταξίδι. Μια απόπειρα καταβύθισης στους μαιάνδρους της παιδικής ηλικίας. Χωρίς κανένα χάρτη που να μπορεί να βοηθήσει.

Ένα κορίτσι που πια έχει πολύ μεγαλώσει, επιχειρεί να γράψει για το τότε. Θα θυμηθεί; Θα πει; Θα επινοήσει.

Αυτή η απόπειρα καταβύθισης είναι ταυτόχρονα και μια προσπάθεια ανίχνευσης αυτού που είναι σήμερα. Δεν είναι εύκολο, σχεδόν ακατόρθωτο. Η αλήθεια δεν είναι μία αλλά πολλές. Στιγμές στιγμές διάδρομοι φωτίζονται σαν από κάποιο μαγικό φως, πόρτες μισανοίγουν, ακούγεται άξαφνα ένα άγνωστο τραγούδι και μετά, πάλι τίποτα. Η απόσταση την καταπίνει.

Μαζί της η Φωνή, ο Ψίθυρος, οι Ωτοβλεψίες, τα Ομοιώματα και άλλα πολλά πρόσωπα και σκιές συνθέτουν μια πλασματική πραγματικότητα περίπου όπως αυτή των ονείρων. Και μας μιλούν γι’ αυτά που πάντα όλοι μας μιλάμε, ακόμα κι όταν δεν αναφερόμαστε σ’ αυτά, ακόμα κι όταν δεν το καταλαβαίνουμε. Για πράγματα που έγιναν ή που δεν έγιναν όταν ήμασταν παιδιά, αλλά που μας σημάδεψαν και μ’ αυτά έχουμε υφανθεί.

Όμως το παρελθόν δεν μπορεί ποτέ να έχει οριστική γραπτή μορφή, γιατί το νόημά του είναι αυτό που αντιπροσωπεύει σε μια δεδομένη στιγμή, πάντα σε σχέση με ένα συγκεκριμένο παρόν. Η λήθη, όχι η ανάμνηση, σε κάνει να ξαναζείς, να ξαναρχίζεις. Και η γλώσσα πάντοτε αλλοιώνει. Από δειλία, από ντροπή, από περηφάνια, από ανικανότητα. Έτσι που ως και τα πρόσωπα της μυθοπλασίας δυσκολεύονται.

ISBN: 978-960-04-3827-7

Αριθμός Σελίδων : 178

Διαστάσεις : 21 x 14 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Ευσταθιάδη Μαρία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Paris II, D.E.S. πολιτικής κοινωνιολογίας/ μελέτη με θέμα: "Le dessin contestataire: un cas d' oppostion culturelle"). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και θεωρίας λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε για δύο χρόνια στην ελληνική έκδοση του "Le Monde Diplomatique". Το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου "Θεμέλιο" και αργότερα την ευθύνη των ομώνυμων εκδόσεων. Συνεργάστηκε με το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε ένα θέαμα για τη Γεωργία Σάνδη και τον Σοπέν. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Μεταφράσεις της έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων. Διετέλεσε Γραμματέας του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2000-2004) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών (ΠΣΕΜ). Το "Textilen" (Σαιξπηρικόν, 2014) ήταν το ένατο βιβλίο της που εκδόθηκε στην Ελλάδα, μετά τον "Δαίμονα" (2010), το "Κόκκινο ξενοδοχείο" (2008, γαλλικά: "L’Hotel rouge, la representation impossible", μτφρ. Αnne-Laure Brisac, υπό έκδοση από τις εκδόσεις Quidam, Οκτώβριος 2018), τα "Ουτοπήματα" (2004), το "Σχεδόν... Μελό" (2002, γαλλικά: "Presque un melo", μτφρ. Anne-Laure Brisac, εκδόσεις Actes Sud, τηλεοπτική μεταφορά: "Le Fil d’Ariane", σκηνοθεσία: Marion Laine, Arte), τους "Παραβάτες", "Το αόρατο που σε κοιτά", τα "Γάντια με χέρια" (γαλλικά "Gants avec mains", μτφρ. Michel Volkovitch, εκδόσεις L’Harmattan), και το "Όταν οι δρόμοι". Έχει γράψει επίσης δύο θεατρικά έργα, την "Ανυπακοή" (γαλλικά: "Desobeissance", μτφρ. Paule Rosseto, περιλαμβάνεται στην ανθολογία κειμένων: "De la dictature a la crise", 2015, εκδόσεις L’Εspace d’un Ιnstant/Institut Francais) και το "Στο δρόμο μου ένας άγγελος". Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Μαριβό, Κλοσοφσκί, Σατί, Κλάους, Σαρρώτ, Ντυράς, Μισώ, Ζοφρέ, Ροντρίγκεζ, Μπατάιγ, Ρομπ Γκριγιέ-βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ, 2007, για τη "Ζήλεια"-, κ.ά. Έχει λάβει μέρος ως προσκεκλημένη σε λογοτεχνικά ή θεατρικά φεστιβάλ στο εξωτερικό. Στη Γαλλία, ο "Δαίμονας/Demon" αναγνώστηκε στο festival de la Mousson d’ete (2010) και στο Studio de la Comedie francaise (2011), το "Textilen" στο Theatre de l’ Atalante (Άνοιξη 2013), στο Festival d' Avignon (2014) και παραστάθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου (2015, σκηνοθεσία: Βίκτωρ Αρδίττης). Τα "Ουτοπήματα/Privatopia" παραστάθηκαν στη Ν. Υόρκη τον Νοέμβριο του 2015 στο La Guardia Center of Permorming Arts και συμμετείχαν στο Διεθνές Φεστιβάλ του Καΐρου το 2017. Το 2014 της απονεμήθηκε ο τίτλος Chevalier des Arts et des Lettres της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ζει μοιράζοντας το χρόνο της ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα.