Περιγραφή

Ο Σπύρος Πλασκοβίτης με το Φράγμα (1960) υπογράφει ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε συμβολισμούς, το οποίο χαιρετίστηκε ήδη από τον Αιμίλιο Χουρμούζιο το 1961 ως έργο-σταθμός στη νεοελληνική πεζογραφία και τιμήθηκε με το Βραβείο των Δώδεκα. Το πρώτο αυτό μυθιστόρημα του Πλασκοβίτη, που έχει καφκική ατμόσφαιρα και ήρωες ντοστογιεφσκικής ποιότητας, υπερβαίνει το στενό ελληνικό πλαίσιο και ανάγεται σε έργο που αφορά τον άνθρωπο όπου γης, υπογραμμίζοντας ότι κάθε βυθός έχει το δικό του νόμο· παντού η μάζα, ανώριμη, επιζητά σωτήρες να την καθοδηγήσουν και φθονεί τους ηγέτες εκείνους που την εγκαταλείπουν στη μισητή ελευθερία. Το βιβλίο εντέλει είναι μια γενική δοκιμή καταστροφής που δεν ήρθε, αν και η απειλή -το φράγμα- εξακολουθεί, μαγευτική και επικίνδυνη, να στέκει στη θέση της…

Το 1982 το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον ελληνικό κινηματογράφο από τον Δημήτρη Μακρή, με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο (τελευταία ταινία στην οποία έπαιξε).

Ευθύνη Σειράς: Κεχαγιόγλου Ελένη
Σειρές: Τα Νέα Πεζογραφία · Ο Ελληνικός Εικοστός Αιώνας σαν Μυθιστόρημα
ISBN: 978-960-503-278-4

Πρώτη Έκδοση : 01/02/2013

Αριθμός Σελίδων : 370

Διαστάσεις : 17 x 12 cm

Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Πλασκοβίτης Σπύρος

Ο Σπύρος Πλασκοβίτης (πραγματικό όνομα: Πλασκασοβίτης) γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1917, αλλά από το 1931 έζησε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και, από το 1951, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, από όπου απολύθηκε στη διάρκεια της δικτατορίας καθώς, ως πρωτεργάτης της οργάνωσης "Δημοκρατική Άμυνα", συνελήφθη και φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια. Διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας (1977 κ.έ.), ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1984-1986). Υπήρξε εκ των ιδρυτών της Εταιρείας Συγγραφέων και διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Πέθανε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2000. Διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος από τους καλύτερους της μεταπολεμικής περιόδου, ο Σπύρος Πλασκοβίτης πρωτοδημοσίευσε με το ψευδώνυμο "Λευκάτας" στο περιοδικό "Η Διάπλασις των Παίδων" το 1929. Το πρώτο του βιβλίο, "Το γυμνό δέντρο", εκδόθηκε το 1952. Εξέδωσε συνολικά έξι συλλογές με διηγήματα, όπου περιλαμβάνονται και δύο νουβέλες, μία νουβέλα, τέσσερα μυθιστορήματα και δύο τόμους δοκιμίων. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων "Η θύελλα και το φανάρι" (1956), με το Βραβείο των Δώδεκα για "Το φράγμα" (1961) και με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για την "Πόλη" (1980). Διηγήματά του μεταφράστηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά κι ανθολογίες του εξωτερικού, το μυθιστόρημά του "Το φράγμα" (1960) εκδόθηκε στα γαλλικά, ουκρανικά και ρουμανικά, ενώ το μυθιστόρημα "Η κυρία της βιτρίνας" (1990) στα γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά. Μια επιλογή, επίσης, από το διηγηματογραφικό έργο του κυκλοφόρησε σε ιταλική μετάφραση, με τίτλο "Τ' άλογο και τ' αεροπλάνο κι άλλα επτά διηγήματα".