Περιγραφή
Το βιβλίο του Θανάση Τζούλη, καθηγητή της ψυχολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, προσπαθεί να συζεύξει την ψυχανάλυση με την κριτική της λογοτεχνίας και της τέχνης γενικότερα, εφόσον η τέχνη, όπως ξέρουμε από την εποχή του Πλάτωνα απορρέει κυρίως από το ασυνείδητο του δημιουργού.
Ο συγγραφέας συνδυάζει στο θεωρητικό μέρος τη μεθοδολογία της ψυχοκριτικής εργασίας με τη συγκεκριμένη ανάλυση του έργου των συγγραφέων χρησιμοποιώντας ψυχαναλυτικές εργασίες όπως είναι οι: Ερωτική ενόρμηση και καλλιτεχνική δημιουργία, Ερωτισμός και αποσπασματικότητα στο έργο του Σολωμού, Η ηδυόνειρος φωνή του Ανδρέα Κάλβου, Το μητρικό μορφοείδωλο στο έργο του Βιζυηνού, Παλαμάς και ψυχανάλυση-ψυχογένεση της τέχνης, Ανάγκη και επιθυμία στο έργο του Μ. Καραγάτση, Τα όνειρα οδηγούν το χέρι στη γραφή, Υπερρεαλισμός και ψυχανάλυση, Η παραμυθία της ποίησης και η αγιότητα του σώματος, Επιστροφή στα μητρικά νερά, Ο μύθος του σώματος, Το σημαίνον νερό στην Αντιόπη, Η ηθική της γλώσσας, Λογοτεχνικό κείμενο και ψυχανάλυση, Επαναπροσδιορισμός του όρου παιδική λογοτεχνία-ψυχαναλυτική εκδοχή.
