Availability: Εξαντλημένο

Ωριμάζοντας γινόμαστε όλο και νεότεροι

Παρατηρήσεις και ποιήματα σχετικά με τα γηρατειά

Mit der Reife wird man immer jünger (Bertachtungen und Gedichte über das Alter) aus: Gesammelte Dichtungen

SKU: 9789600329780

11,66

Εξαντλημένο

Κατηγορίες: ,

Συγγραφέας: Hesse Hermann

Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη

Ημερ. Έκδοσης: 01/06/2001

Σειρές: Διαγωνίως

Περιγραφή

Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Τους ξέρει, αρκετούς είδε. Αυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη… Στα λόγια του Κινέζου Μενγκ Χσία κρύβεται μια βαθιά ειρωνεία. Κι ο Έσσε, που τα χρησιμοποιεί, αφουγκράζεται τους αιώνιους νόμους της φύσης, της γέννησης και του θανάτου, της φθοράς και της αναγέννησης. Στο κείμενο αυτό ο μεγάλος στοχαστής και συγγραφέας συμφιλιώνεται με τα γηρατειά κι ανακαλύπτει ότι η αλήθεια είναι ένα τυπικά νεανικό ιδεώδες, ενώ αντίθετα η αγάπη είναι ιδεώδες του ώριμου ανθρώπου, αυτού που προσπαθεί να είναι έτοιμος και πάλι για τη διάλυση και το θάνατο…

Μεταφραστής: Λαγουδάκου Γιώτα, Καλαμαράς Κ. Βασίλης
Φωτογράφος: Hesse Martin
Σειρές: Διαγωνίως
ISBN: 978-960-03-2978-0

Αριθμός Σελίδων : 234

Διαστάσεις : 17 x 12 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γερμανικά

Πρωτότυπος Τίτλος : Mit der Reife wird man immer jünger (Bertachtungen und Gedichte über das Alter) aus: Gesammelte Dichtungen

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Hesse Hermann

Ο Herman Hesse γεννήθηκε το 1877 στο Calw της Βυρτεμβέργης, μια μικρή πόλη του Μέλανος Δρυμού. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1899 με την ποιητική συλλογή "Τα ρομαντικά τραγούδια" και τη συλλογή πεζών "Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα". Ακολούθησαν πολυάριθμα έργα, που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς του 20ού αιώνα: "Πήτερ Κάμεντσιντ" (1904), "Κάτω από τον τροχό" (1906), "Γερτρούδη" (1910), "Ντέμιαν" (1914), "Σιντάρτα" (1927), "Ο λύκος της στέπας" (1927), "Νάρκισσος και Χρυσόστομος" (1930), "Ταξίδι στην Ανατολή" (1932) κ.ά. Υπήρξε ιδρυτής του περιοδικού "Vinos Voco", μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βέρνης και τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων με το βραβείο Νόμπελ το 1946, και με το βραβείο Ειρήνης των Γερμανών βιβλιοπωλών το 1955. Πέθανε το 1962.