About Greece

Ο Σωκράτης Πετμεζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Είναι καθηγητής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει από το 1990. Σπούδασε οικονομικά στη Θεσσαλονίκη και ιστορία στο Παρίσι. Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο: "Recherches sur l'economie et le finances des villages du Pelion, region d'industries rurales, ca. 1750-1850" στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Παρίσι, τον Οκτώβρη του 1989. Έχει εκδώσει στα ελληνικά, στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα ισπανικά πολλά άρθρα σύγχρονης οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας, καθώς και τη μονογραφία με τίτλο: "Η ελληνική αγροτική οικονομία κατά τον 19ο αιώνα: η περιφερειακή διάσταση", Ηράκλειο, 2003 (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Επίσης, επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο "Προλεγόμενα στην ιστορία της ελληνικής αγροτικής οικονομίας του Μεσοπολέμου", Αθήνα, 2012 (εκδόσεις Αλεξάνδρεια).

Ο Χαράλαμπος Γ. Χρυσανθάκης είναι καθηγητής διοικητικής επιστήμης και διοικητικού δικαίου στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Αποφοίτησε με άριστα από το Τμήμα Νομικής της Νομικής Σχολής Αθηνών το 1983. Το 1990 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα "Το δεδικασμένο των ακυρωτικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας", πάνω στο αντικείμενο του δημόσιου δίκαιου (διοικητικού δικονομικού δικαίου), και ανακηρύχθηκε διδάκτορας της ίδιας Σχολής. Μετά το 1985 διετέλεσε υπότροφος-ερευνητής συνεργάτης του Ινστιτούτου Δικονομικών Μελετών, ενώ κατά την περίοδο 1986-1989 διετέλεσε ειδικός μεταπτυχιακός υπότροφος στον Τομέα Δημοσίου Δίκαιου της Νομικής Σχολής Αθηνών. Από το 1991 διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, από δε τον Νοέμβριο του 2003 στη βαθμίδα του καθηγητή, στο γνωστικό αντικείμενο "Διοικητικό Δίκαιο-Διοικητικοί θεσμοί". Σήμερα έχει την ιδιότητα του Προέδρου του Τμήματος. Το συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει περί τις εκατόν πενήντα (150) δημοσιεύσεις στα αντικείμενα του Διοικητικού Δικαίου, του Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, του Συνταγματικού Δικαίου και των θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Μεταξύ των δημοσιεύσεών του περιλαμβάνονται μελέτες που αφορούν τα θεμελιώδη δικαιώματα, την εκπαιδευτική νομοθεσία, τις διοικητικές συμβάσεις (έργα, προμήθειες και υπηρεσίες), τη διοικητική διαδικασία, τους δημόσιους υπαλλήλους, την είσπραξη των δημόσιων εσόδων, τη νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τη δικηγορική νομοθεσία, το διοικητικό δίκαιο ενγένει, καθώς και τη διοικητική δικονομία. Κατά την περίοδο 1990- 1991 υπηρέτησε ως νομικός σύμβουλος του Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ειδική Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, με αντικείμενο απασχόλησης την εκπροσώπηση του Ελληνικού Δημοσίου ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Συμμετείχε σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές για την κατάρτιση σειράς θεσμικών νομοθετημάτων, όπως ιδίως του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και του Υπαλληλικού Κώδικα. Έχει διατελέσει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης καθώς και νομοπαρασκευαστικών επιτροπών για την κατάρτιση νομοθετημάτων σε επιμέρους κλάδους του δημοσίου δίκαιου (ενδεικτικά: ισχύουσα νομοθεσία περί προμηθειών και υπηρεσιών π.δ. 59 και 60/2007 - ενσωμάτωση των Οδηγιών 2004/17 και 2004/18 ΕΚ, νομοθεσία περί συστάσεως και λειτουργίας των Διαχειριστικών Αρχών του Γ' Κ.Π.Σ., νομοθεσία περί επικοινωνίας του πολίτη με ηλεκτρονικά μέσα, σχέδιο νόμου περί τηλεπικοινωνιών, συμμετοχή σε σχετικές επιτροπές της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών / Γενική Γραμματεία Επικοινωνιών). Σήμερα είναι μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής. Διευθύνει το περιοδικό "Θεωρία και Πράξη Διοικητικού Δικαίου". Από το 1986 δικηγορεί ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Η ενασχόληση του έχει ως αντικείμενο το δημόσιο και ιδίως το διοικητικό δίκαιο τόσο σε εξωδικαστικό όσο και σε δικαστικό επίπεδο.

Ο Χρήστος Λυριντζής γεννήθηκε το 1952 και σπούδασε πολιτική επιστήμη στην Αθήνα (Πάντειο και ΕΚΠΑ) και στο Λονδίνο (London School of Economics). Είναι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Κυριότερα έργα του: "Το τέλος των "Τζακιών", Αθήνα: Θεμέλιο 1991 και (επιμ. μαζί με τους Η. Νικολακόπουλο και Δ. Σωτηρόπουλο) "Κοινωνία και πολιτική: Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. 1974-1994", Αθήνα: Θεμέλιο 1996.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λωζάνη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Σήμερα είναι καθηγητής εκλογικής κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ’80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001

Ο Α-Ι. Δ. Μεταξάς, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2012) έχει διατελέσει Προσκεκλημένος Καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Aix-en-Provence, της Βουδαπέστης (ELTE) και του Στρασβούργου (Universite R. Schuman, Ecole Doctorale). Στο τελευταίο διοργανώθηκε, το 2008, Διεθνής διάσκεψη, "Conference Metaxas", με θέμα "Art et Pouvoir: a propos des peintures diachroniques". Το 2010 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κρήτης στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου που οργανώθηκε με θέμα: "Πολιτική Επιστήμη-Σύγχρονα διακυβεύματα και η συμβολή του Α-Ι. Δ. Μεταξά". Είναι τακτικό Μέλος της "Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα" και εκπρόσωπός της στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και Μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του "Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου" και του "Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης" στο οποίο είναι Εντεταλμένος Σύμβουλος. Τα ενδιαφέροντά του, μέσα από τα βιβλία του, τα άρθρα του και τις "Επιφυλλίδες" του στην εφημερίδα "Το Βήμα", εστιάζονται στη μελέτη του πολιτικού λόγου και στα φαινόμενα μετάθεσης εξουσίας από τις θεσμικές σε άτυπες μορφές.

Ο Νικόλαος-Κομνηνός Χλέπας γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε νο­μικά. Ως υπότροφος του ΙΚΥ, πραγματοποί­ησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία (διδάκτορας το 1989). Διδάσκει από το 1993 στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστή­μιο Αθηνών, όπου υπηρετεί ως αναπληρω­τής καθηγητής. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Είναι τακτικό μέλος της Ομάδας Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων του Κογκρέσου των Τοπικών και Περιφερει­ακών Αρχών στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η προστασία του περιβάλλοντος, το δημόσιο δίκαιο και η δημόσια διοίκηση, η πολιτική και η διοικητική ηγεσία κ.ά. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται: "Patterns of Local Autonomy in Europe" (με Ladner κ.ά.) (Palgrave MacMillan, 2019), "Δημοσιονομική εξυγίανση στην τοπική αυ­τοδιοίκηση" (επιμ.) (εκδ. Παπαζήση, 2018), "Sub-municipal Governance in Europe" (επιμ.) (Palgrave MacMillan, 2018), "Ο Δήμαρχος" (εκδ. Παπαζήση, 2005).

Ο Δημήτρης Ν. Χρυσοχόου είναι Καθηγητής Θεωρίας και Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Honorary University Fellow στο College of Social Sciences and International Studies του Πανεπιστημίου Έξετερ και Ερευνητικός Εταίρος στο Τμήμα Ιστορίας, Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου. Έχει διατελέσει Καθηγητής Θεωρίας και Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Reader Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στο Πανεπιστήμιο Έξετερ, Επισκέπτης Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κατάνια, Research Associate στο Centre for International Studies του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Visiting Fellow στο Centre of International Studies και Associate Scholar στο Pembroke College του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Visiting Fellow στο LSE European Institute, Visiting Scholar στο Institute on Western Europe του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Visiting Researcher στο Global Studies Institute του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Visiting Research Fellow στο ARENA Centre for European Studies του Πανεπιστημίου του Όσλο, Visiting Research Fellow στο Institute for European Studies του Πανεπιστημίου της Μάλτας, Visiting Research Fellow στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Jyv?skyl?, Επισκέπτης Ερευνητικός Εταίρος στο Εργαστήριο Κοινωνικών και Πολιτικών Θεσμών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Επισκέπτης Ερευνητής στο Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Senior Research Fellow στο Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών, Επισκέπτης Ερευνητής στο Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου και Visiting Research Fellow στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών. Έχει γράψει αρκετά βιβλία.

Ο Πάνος Καζάκος, 1941, είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Ελλάδα και οικονομικά στη (Δυτική) Γερμανία. Είναι διδάκτωρ του Christan-Albrechts-Universitat Kiel. Την περίοδο 1996-2002 διηύθυνε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών. Έχει διατελέσει ανάμεσα σε άλλα εμπειρογνώμων α΄ του Υπουργείου Εξωτερικών και διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών. Η μελέτη του "Θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση" (Ι. Σιδέρης, 1996), βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Άλλες δημοσιεύσεις (επιλογή): "Ανάμεσα σε κράτος και αγορά - Οικονομία και πολιτική στη μεταπολεμική Ελλάδα 1944-2000", "Πατάκης", 2001, "Stabilisierung ohne Reform-Konvergenz und Pfadabhangigkeit im Griechenland der 90er Jahre", ZEI, Bonn 2000, "Η νέα Agenda της αριστεράς και άλλα δοκίμια πολιτικής κριτικής", "Παπαζήσης", Αθήνα 1998, "Greece and EC Membership Evaluated", (co-editor) "Printer", London 1994.

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, στις ΗΠΑ, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (1969) και διδακτορική διατριβή (1972) στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ. Το 1993 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Νεοελληνικών Μελετών στις ΗΠΑ, από το 1985 έως το 1988, διευθυντής και πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), από το 1995 έως το 1998, και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης από το 1992 έως το 1998. Την περίοδο 1998-2003 εξελέγη ο πρώτος Συνήγορος του Πολίτη στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, την 1η Απριλίου 2003 εξελέγη Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο δεύτερος από την ίδρυση του θεσμού, μετά τον Φινλανδό Γιάκομπ Σέντερμαν (1995-2003). Επανεξελέγη για πενταετή θητεία, τον Ιανουάριο του 2005, και για άλλα τέσσερα χρόνια, τον Ιανουάριο του 2010.

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 στη Χαλκίδα. Ο πατέρας του, ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, εκτελέστηκε τον Απρίλιο του 1944. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο (1958), πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Ανωτάτη Εμπορική (1958), αλλά δεν ολοκλήρωσε, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, τις σπουδές του εκεί. Έγινε δεκτός στο Προπαιδευτικό Έτος της Σορβόννης και, μετά από εξετάσεις, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου ολοκλήρωσε πτυχιακές σπουδές φιλολογίας και ιστορίας (1968). Το 1993, έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ Paul Valery (Montpellier III), όπου έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα κλασσικά γράμματα (1995) και διδακτορικό δίπλωμα (1997, έδρα Αδαμάντιος Κοραής) για τη διατριβή του "Οι φιλόσοφοι της ελληνικής Αρχαιότητας και οι πηγές τους στα Δοκίμια του Μισέλ ντε Μονταίνι". Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962. Έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων. Το 1995 αποκήρυξε ένα μέρος του συγγραφικού του έργου και επανεπιμελήθηκε τα μυθιστορήματα: "Σχόλια σχετικά με την περίπτωση", "Στα ίχνη της παράστασης", "Προς Οφρύνιο", "Το άγαλμα", "Το μήνυμα", "Η πρόσοψη". Οι έξι αυτοί τίτλοι συγκροτούν την ενότητα "Εξάμετρον". Το δοκιμιακό έργο του αναφέρεται σε σύγχρονα προβλήματα, όπως η πολιτική του τρόμου στον 20ο αιώνα ("Ο Φεβρουάριος αιών"), η εξέλιξη της λογοτεχνίας από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας ("Παραμύθι της λογοτεχνίας"), οι αλλαγές που κομίζει η τεχνολογία στην αντίληψη της προσωπικής και συλλογικής ιστορικής μνήμης ("Μνήμη και μνήμη", "Εκτός πλαισίου"), η αντιμετώπιση του ερωτήματος τι; ως υποχρέωσης του σκέπτεσθαι ("Λόγος ερειπίων"). Οι μεταφράσεις του, από τα γαλλικά και ισπανικά, φέρνουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα πλήρη και σχολιασμένα κείμενα του Μισέλ ντε Μονταίνι ("Δοκίμια"), του Φρανσουά Ραμπελαί ("Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ"), του Ισπανού ιερωμένου και στοχαστή Μπαλτάσαρ Γκρασιάν ("Χρησμολόγιο και τέχνη της φρόνησης", "Ο ήρωας"), του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσσόα ("Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καγιέιρο"), του Μεξικανού πεζογράφου Χουάν Ρούλφο ("Η πεδιάδα στις φλόγες"). Επιπλέον, μετέφρασε για το Θέατρο Τέχνης- Κάρολος Κουν το έργο του Ραμόν Μαρία δελ Βάγιε Ινκλάν "Θεϊκά λόγια", το οποίο ανέβηκε στη σκηνή της οδού Φρυνίχου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία), μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας και έχει τιμηθεί με β’ Kρατικό Bραβείο Mυθιστορήματος (1981). Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με λογοτεχνικά έντυπα, αρθρογραφεί και παρουσιάζει βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και στοχαστών σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2015, δώρισε το προσωπικό αρχείο του (1955-2010), λογοτεχνικά και επιστημονικά βιβλία, ξένα περιοδικά και αντικείμενα τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη, τις συλλογές του λογοτεχνικών περιοδικών στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών-Μουσείο Σολωμού και βιβλία τέχνης στο υπό ίδρυση Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα. Είναι γνώστης της γαλλικής, της αγγλικής και της ισπανικής γλώσσας. Διατηρεί την ιστοσελίδα: www.philipdracodaidis.gr, όπου μπορεί κανείς ν' αναζητήσει τις περιλήψεις, καθώς και χαρακτηριστικά αποσπάσματα των έργων του.

Ο Αλέξης Δέφνερ είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠΘ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.

Ο Σωκράτης Καμπουρόπουλος γεννήθηκε στο Βόλο το 1962. Σπούδασε στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και κινηματογράφο, μεταξύ 1984-87 στη Σχολή της Ευγενίας Χατζίκου. Συμμετείχε σε ταινίες των Λ. Παπαστάθη και Δ. Θέου. Συνεργάστηκε με τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, μεταξύ 1988-1991, ως αξιολογητής ερευνητικών προγραμμάτων, με την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης και δίδαξε, για ένα χρόνο, στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Εργάστηκε, επίσης, ως διευθυντής, σε εταιρεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κρήτη (ΑΝΕΤΕΚ ΑΕ). Μεταξύ 1996-2014 εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, υπεύθυνος για τις έρευνες ("Παρατηρητήριο του βιβλίου") και τα προγράμματα για τους συντελεστές του βιβλίου ("Βιβλιονέτ", "Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου") καθώς και για τις εκδηλώσεις "βιβλίο και σινεμά". Μεταξύ 2014-2015 φοίτησε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Μεταξύ Ιουλίου 2016-Αυγούστου 2018 υπήρξε συντονιστής της Ομάδας Εργασίας για τη Χάραξη Στρατηγικής για το Βιβλίο του Υπ. Πολιτισμού, μαζί με την Έφη Γιαννοπούλου (παρουσίαση προτάσεων: Μάιος/Ιούνιος 2017), και, παράλληλα, ειδικός σύμβουλος για θέματα βιβλίου στο γραφείο των Υπουργών Πολιτισμού Αρ. Μπαλτά και Λ. Κονιόρδου. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Διαβάζω" και "Book Press" με άρθρα για την αγορά του βιβλίου και συνεντεύξεις με συγγραφείς (Jens Christian Grondal, Henrik Nordbrand, Daniel Kehlmann, Ingo Schulze, Boualem Sansal, Bahaa Taher, Ylljet Alicka, Andre Schiffrin, κ.ά.). Γράφει και μεταφράζει ποίηση από τα αγγλικά. Μεταξύ 2009-2012 συμμετείχε στη διοργάνωση των Ελληνοαγγλικών Συναντήσεων Μετάφρασης Ποίησης στις Λεύκες της Πάρου και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών. Έχει μεταφράσει από τα αγγλικά, για βιβλία και περιοδικά, ποίηση των Theo Dorgan, John Tripoulas, Seamus Heaney, Paula Meehan, Ciaran Carson, Fiona Sampson, Harry Clifton, Brendan Kennelly, William Carlos Williams, κ.ά. και επιμελήθηκε τη συλλογική μετάφραση των Σκανδιναβών ποιητριών Inger Christensen, Pia Tafdrup και Pia Juul ("Ποίηση", τχ. 25 & 26, 2005), καθώς και τη συλλογική δημοσίευση Ελλήνων ποιητών στα αγγλικά ("Poetry Review", τεύχος 102:1, Άνοιξη 2012). Ποιήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Ποίηση", "Παρέμβαση", "Ποιητική", "Οροπέδιο", "Τεφλόν", e-poema.eu, frear.gr, poets.gr, "Little Red Leaves", "New American Writing", "parentheses", "Poetry Review".

Ο Σταύρος Λαμπρινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών, σπούδασε στις ΗΠΑ -οικονομικά και πολιτικές επιστήμες στο φημισμένο Amherst College και νομικά στο Yale Law School. Διατέλεσε αρχισυντάκτης της νομικής επιθεώρησης "The Yale Journal of International Law" μεταξύ 1987-1988. Στη συνέχεια μεταξύ 1988-1993 εργάσθηκε ως δικηγόρος στην Ουάσινγκτον, στην εταιρεία Wilmer, Cutler & Pickering με εξειδίκευση στο διεθνές εμπόριο και τις διεθνείς διαιτησίες. Διατέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου της Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, ενώ έχει βραβευθεί για την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό από το ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του Υφυπουργού Εξωτερικών και αργότερα Υπουργού Παιδείας, Γιώργου Παπανδρέου, κατά το διάστημα 1994-1996, ενώ το 1996 ήταν διευθυντής του επιτελείου του Υπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου. Συνεχίζοντας την καριέρα του στο χώρο της διπλωματίας, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού (1996-1999), Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων της Ελληνικής Δημοκρατίας (1999-2004) και γενικός διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας (2000-2004). Το 2004 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ το 2004 και επανεξελέγη το 2009. Επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωκοινοβούλιο, εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ 2009-2011. Από τις 17 Ιουνίου 2011 έως τις 11 Νοεμβρίου 2011 διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Στις 25 Ιουλίου 2012 διορίστηκε πρώτος ειδικός εντεταλμέμος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα.