Schönberg: Erwartung. Zemlinsky: Der Zwerg.

Ο Νίκος Β. Τσούχλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Γιος του ζωγράφου Βρασίδα Τσούχλου, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πιάνο στο Εθνικό Ωδείο με τη Χρυσή Παρθενιάδη-Φλώρου, θεωρητικά της μουσικής με τον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου και διεύθυνση ορχήστρας στη Γαλλία με τον Αλέξανδρο Μυράτ, ενώ μαθήτευσε επίσης για μια τριετία κοντά στον μαέστρο Sergiu Celibidache, στο Μόναχο και το Παρίσι. Είναι διδάκτορας μουσικολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα με την εικοσαετή καλλιτεχνική του σταδιοδρομία ως αρχιμουσικού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ασχολήθηκε συστηματικά με θεωρητικά ζητήματα που αφορούν τη μουσική ερμηνεία. "Η τέχνη των αισθημάτων και των συγκινήσεων" είναι το πρώτο του βιβλίο. Σήμερα είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ενώ έχει εκλεγεί Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.