Ο Μπάμπης Αναστόπουλος γεννήθηκε το 1944, στο Βυζίκι Γορτυνίας. Είναι συνταξιούχος δικηγόρος. Ενώ «Η ελιά του τρία» (2018) αποτέλεσε το πρώτο του λογοτεχνικό βήμα (γράφτηκε το διάστημα 2010-2011), δημοσιεύτηκαν πρώτα το «Οδεβεβού» (2013), και το «Η δική μου Αρκαδία» (2016). Ακολούθησαν το «Στο στόμα του Λύγκου» (2018) και το «Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη βεβήλωσις» (2021). Αξεκόλλητη από μέσα τους η Αρκαδία. Σε όλα. Στο ανά χείρας μάλιστα, δεν διστάζει να αναμοχλεύσει –Αρκαδιστί– «τα πάθια και τους καημούς» όλων των συγχωριανών του που γιορτάζουν εκείνη την ημέρα, 6/12 τού έτους βιε, ζώντων και κεκοιμημένων. Ψυχιατρική περίπτωση αυξημένου ενδιαφέροντος, με οιονεί βέβηλη και αυθαίρετη συμμετοχή του αγίου –πλην οξυδερκέστατου και ουδόλως αφελούς περί τα ανθρώπινα– παππού μας, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.