Ο Γιάννης Σταυρακάκης είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με γνωστικό αντικείμενο "Ανάλυση του πολιτικού λόγου". Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (MA) στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Essex, από όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα στο πλαίσιο του προγράμματος για την "Ιδεολογία και την Ανάλυση Λόγου" (Ideology and Discourse Analysis Program). Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν "New Directions in the Theory of Ideology and the Case of Green Ideology". Στη συνέχεια εργάστηκε στα Πανεπιστήμια του Essex και του Nottingham, ενώ άρχισε να διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2006. Ασχολείται ερευνητικά με τη σύγχρονη πολιτική θεωρία (με έμφαση στις ψυχαναλυτικές και μετα-στρουκτουραλιστικές προσεγγίσεις) και με την ανάλυση της ιδεολογίας και του πολιτικού λόγου στις κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας (με έμφαση στη μελέτη της πολιτικής οικολογίας, του λαϊκισμού και του αντιλαϊκισμού, της μετα-δημοκρατίας, αλλά και των σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών). Στις κυριότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται οι μονογραφίες Lacan and the Political (Routledge, 1999· ελλ. μτφρ. Ψυχογιός, 2008) και The Lacanian Left (Edinburgh University Press/State University of New York Press, 2007· ελλ. μτφρ. Σαββάλας 2012) καθώς και η (από κοινού με τον Νικόλα Σεβαστάκη) μελέτη, Λαϊκισμός, αντιλαϊκισμός και κρίση (Νεφέλη, 2012). Έχει συνεπιμεληθεί, μεταξύ άλλων, τους συλλογικούς τόμους Φύση, κοινωνία και πολιτική (Νήσος, 1997), Discourse Theory and Political Analysis (Manchester University Press, 2000), Lacan & Science (Karnac, 2002· ελλ. μτφρ. Ροπή, 2017), Όψεις λογοκρισίας στην Ελλάδα (Νεφέλη, 2008) και Το πολιτικό στη σύγχρονη τέχνη (Εκκρεμές, 2008). Είναι επίσης εκ των συγγραφέων των μελετών Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων": διακινδύνευση και αβεβαιότητα (Νεφέλη, 1999) και Νεολαία: ο αστάθμητος παράγοντας; (Πολύτροπον, 2008). Εξάλλου, στα πιο πρόσφατα εκδοτικά του εγχειρήματα συγκαταλέγονται η εισαγωγική μελέτη, Λαϊκισμός: Μύθοι, στερεότυπα και αναπροσανατολισμοί (ΕΑΠ, 2019) και η επιμέλεια του συλλογικού τόμου, The Routledge Handbook of Psychoanalytic Political Theory (Routledge, 2020). Διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, στο πλαίσιο της οποίας συμμετείχε στην ίδρυση του Θεματικού Δικτύου για την Ανάλυση Πολιτικού Λόγου. Υπήρξε συνιδρυτής του Specialist Group για τον λαϊκισμό της βρετανικής Political Studies Association, ενώ το διάστημα 2014-5 λειτούργησε ως Κύριος Ερευνητής του ερευνητικού προγράμματος "POPULISMUS: Λαϊκιστικός λόγος και δημοκρατία". Ζει στη Θεσσαλονίκη.
