Το ελληνικό φανταστικό διήγημα

Ο Γιάννης Αντάμης γεννήθηκε το 1975. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και εργάζεται ως δικηγόρος στο Βόλο. Ασχολείται με τη σεναριογραφία και διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό "Μπλαϊμπτροϊ".

Ο Χρήστος Αστερίου γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες θεματικές ανθολογίες κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα σερβικά. Επιμελήθηκε τις επιστολές του Δ.Π. Παπαδίτσα προς τον Ε.Χ. Γονατά "Να μου γράφεις έστω και βαδίζοντας" (Πατάκης 2001) και μετέφρασε λογοτεχνικά και φιλοσοφικά βιβλία από τα γερμανικά (Κρίστα Βoλφ, Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ).

Ο Αλέξανδρος Μ. Ασωνίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Φοίτησε στη Νομική Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Ασχολείται με τη μετάφραση Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Ψευδοκαλλισθένους: "Αλεξάνδρου Βίος", Πολυαίνου: "Στρατηγήματα", α’ και β’ τόμος). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Η συνείδηση της αιωνιότητας", "Λάλον ύδωρ" και "Γειά σου, τηλεόραση!". (φωτογραφία: Μάνος Χατζηκωνσταντής)

Η Καίτη Βασιλάκου γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Ζει μόνιμα στην Αθήνα. Το βιβλίο "Ο πειρασμός του ερημίτη Χάρτμουτ Λιμπέργκερ και άλλες ιστορίες" (εκδόσεις Ιωλκός, 2008) ήταν η πρώτη της εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα.

Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας το 1956. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εμφανίστηκε στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας το 1990 με το μυθιστόρημα "Κρυμμένοι άνθρωποι". Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων "Ο αρχαίος φαλλός", 1991, τα μυθιστορήματα "Ο ναύτης", 1993, "Ο χορευτής στον ελαιώνα", 1996, "Τα νερά της Χερσονήσου", 1998, "Το Παρτάλι", 2001, "Έξω απ' το σώμα", 2003, "Αλούζα, χίλιοι και ένας εραστές", 2005, η συλλογή διηγημάτων "Χάρτες", 2007, η νουβέλα "Δεύτερη γέννα", 2009, και τα μυθιστορήματα "Ο παλαιστής και ο δερβίσης", 2010, "Το μυστικό της Έλλης", 2012, "Ζωή μεθόρια", 2015 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, 2016), "Καινούργια πόλη", 2017. Την τριετία 1999-2003 διοργάνωσε σειρά λογοτεχνικών σεμιναρίων στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών. "Το Παρτάλι" εκδόθηκε στη Γαλλία, την άνοιξη του 2003, από τις εκδόσεις "AlterEdit" και παρουσιάστηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2011. Η "Δεύτερη γέννα", ανέβηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών και Καβάλας το 2009. Η συλλογή διηγημάτων "Χάρτες" ήταν υποψήφια για το Βραβείο Διαβάζω 2007 και ο "Παλαιστής και ο δερβίσης" για το Athens Prize for Literature του περιοδικού "(δέ)κατα", για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011 και για το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ. Το μυθιστόρημα "Ζωή μεθόρια" κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος του 2016 (ανακοινώθηκε το 2017). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ολλανδικά. Το μυθιστόρημα "Αλούζα, χίλιοι και ένας εραστές" μεταφράστηκε στα αραβικά και εκδόθηκε στην Αίγυπτο, σε μετάφραση Χάμντι Ιμπραχίμ. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ζει στη Νέα Σμύρνη και διδάσκει αγγλικά στη μέση εκπαίδευση.

Ο Δημήτρης Καπετανάκης (16 Μαΐου 1953 - 23 Σεπτεμβρίου 2017) γεννήθηκε στην Αθήνα. Έκανε σπουδές μαθηματικών στο Παρίσι το διάστημα 1972-1973 και εν συνεχεία φοίτησε στο Ε.Μ.Π. Εξάσκησε το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού από το 1980 και ασχολήθηκε συστηματικά με τη Φυσική. Το ενδιαφέρον για το αντικείμενο της τον ώθησε να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα, τον "Ιππότη της βαρύτητας".

Ο Σπύρος Γ. Καρυδάκης είναι ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1961. Έχει εργαστεί ως αγρότης, εργάτης, ναυτικός, ψήστης, επιμελητής ύλης σε περιοδικό, ανθοπώλης, βιβλιοϋπάλληλος κ.ά.

Ο Κώστας Κατσουλάρης γεννήθηκε στην Άρτα το 1968. Σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα, κινηματογράφο στο Παρίσι και λογοτεχνία στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει οκτώ βιβλία πεζογραφίας κι έχει συμμετάσχει με διηγήματά του σε συλλογικές εκδόσεις. Διήγημά του έχει συμπεριληφθεί στη γερμανική ανθολογία "Αθήνα, μια λογοτεχνική πρόσκληση", η νουβέλα του "Ο άντρας που αγαπούσε τη γυναίκα μου" έχει μεταφραστεί στα τουρκικά, ενώ η νουβέλα του "Νεκρός σκύλος τα μεσάνυχτα" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ισπανικά και στα εβραϊκά. Το θεατρικό του έργο "Όταν ο λύκος είναι εδώ" ανέβηκε στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε φεστιβάλ στην Τουρκία. Η συλλογή διηγημάτων του "Νυχτερινό ρεύμα" (2015), τιμήθηκε με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Αναγνώστης" καθώς και με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών. Τελευταίο βιβλίο του το μυθιστόρημα "Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά" (Μεταίχμιο, 2018). Έχει συνεργαστεί, ως βιβλιοκριτικός, με τις εφημερίδες "Το Βήμα"/"Βιβλία" και "Ελεύθερος Τύπος" (ως υπεύθυνος του ενθέτου 1455), καθώς και με το περιοδικό "Διαβάζω". Τον Ιούνιο του 2009 ίδρυσε τη μηνιαία εφημερίδα-free press για το βιβλίο, "Book Press", η έκδοση της οποίας συνεχίζεται από το φθινόπωρο του 2010 στο διαδίκτυο [www.bookpress.gr]. Μεταξύ 2010-2013 εργάστηκε ως συντονιστής του προγράμματος ΕΣΠΑ "Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας των μαθητών" στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και διετέλεσε γραμματέας του ΔΣ της τη διετία 2009-2011.

Ο Βασίλης Κυριλλίδης γεννήθηκε το 1958 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Καβάλα. Ως υπεύθυνος της εκδοτικής ομάδας του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καβάλας, συνέγραψε και επιμελήθηκε τα βιβλία: "Ανάβαση στον Άθω", "Χρυσοφόρον γης ανάστημα". Συνεργάστηκε επίσης στη συγγραφή και επιμέλεια του λευκώματος "Το πολύδωρο Παγγαίο". Το 1999 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Η άνοιξη μιας δεκαετίας" για τον κλασικό αθλητισμό του νομού Καβάλας. Τον Ιανουάριο του 2000 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνικού διηγήματος επιστημονικής φαντασίας με τη νουβέλα του "Η δεύτερη ευχή". Άρθρα και κριτικές του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον τοπικό τύπο. Το μυθιστόρημα ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ ΥΛΙΚΑ κυκλοφόρησε, στην πρώτη του εκδοχή, από τις εκδόσεις Καστανιώτης, το 2001. Στο ίδιο είδος ακολούθησαν, ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΑΕΡΑΣ, (πρώτη έκδοση, Άγκυρα, 2004, 2η έκδοση, Διάπλαση, 2018) , ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, (Άγκυρα, 2005), η συλλογή διηγημάτων, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΜΕΡΑΣ, (Άγκυρα, 2008), και το αστυνομικό μυθιστόρημα ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ, (από τις εκδόσεις Φιλελεύθερος, 2020). Πολλά διηγήματά του βρίσκονται διασκορπισμένα στις εκδόσεις Ανάτυπο, IWrite, Συμπαντικές Διαδρομές, και ίσως και κάπου αλλού που δεν θυμάται, και σκοπεύει κάποτε να τα συμμαζέψει και να τα κυκλοφορήσει σ’ ένα συγκεντρωτικό βιβλίο.

Ο Κωνσταντίνος Μίσσιος γεννήθηκε στα Γιάννενα το χιονισμένο Νοέμβριο του 1976 στο ξεκίνημα του βαρύ ηπειρώτικου χειμώνα εκείνης της εποχής. Έζησε τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του στην Κόνιτσα απ' όπου είναι η καταγωγή του πατέρα του και κάποια σκόρπια καλοκαίρια στην Κροατία, πατρίδα της μητέρας του. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Η Σοφία Νικολαΐδου σπούδασε κλασική φιλολογία (προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές) και αξιοποίηση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας (διδακτορική διατριβή). Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, μελέτες και μεταφράσεις. Το μυθιστόρημά της "Χορεύουν οι ελέφαντες" (Μεταίχμιο, 2012) μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Melville House. Το μυθιστόρημά της "Απόψε δεν έχουμε φίλους" (Μεταίχμιο, 2010) μεταφράστηκε στα εβραϊκά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Kester Books, για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Athens Prize for Literature 2010. Το βιβλίο της "Καλά και σήμερα" (Μεταίχμιο, 2015) τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο σε λογοτέχνη του οποίου το έργο προάγει τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα. Από το 1992 ως το 2018 εργάστηκε ως φιλόλογος σε σχολείο. Από το 2002 διδάσκει Δημιουργική Γραφή σε μεταπτυχιακά προγράμματα (στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) και σεμινάρια (στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς). Έχει γράψει θεατρικά έργα, σενάρια για τον κινηματογράφο. Από το 2019 διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Αντώνης Νικολής (1960) είναι συγγραφέας, μυθιστοριογράφος. Σπούδασε κλασική φιλολογία. Κυκλοφορούν δύο μυθιστορήματα, τρεις νουβέλες του. antnikolis.blogspot.com

Η Ηρώ Νικοπούλου γεννήθηκε το 1958 στην Νέα Σμύρνη όπου κατοικεί και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει κάνει εννέα ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο τύπο και σε εικαστικά περιοδικά. Συγκαταλέγεται στο Εικαστικό Λεξικό των Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος-20ός αιώνας των εκδόσεων Μέλισσα (1999). Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές (Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων, Συλλογή Βορρέ, Συλλογή Νίκας, Μουσείο ΟΣΕ, Ο.Η.Ε. Τhe Netherlands Red Cross, Amsterdam, Holland, κ.ά). Από το 1986 ασχολείται παράλληλα με την λογοτεχνία, έχει δημοσιεύσει πέντε ποιητικές συλλογές, ένα μυθιστόρημα και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Από το 2010 συνδιευθύνει την ψηφιακή επιθεώρηση για το μικρό διήγημα "Πλανόδιον-Ιστορίες Μπονζάι" και επιμελήθηκε με τον Γιάννη Πατίλη τις ανθολογίες μικρού διηγήματος "Ιστορίες Μπονζάι" για τα έτη '14, '15, ΄16 (Γαβριηλίδης). Έχει συμμετάσχει ως προσκεκλημένη σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης. Ποιήματα, διηγήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στον περιοδικό, ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Ρωσικά, Ισπανικά, Τουρκικά, Ρουμανικά, Βουλγαρικά, Φιλανδικά και Κροατικά. Στα Ισπανικά κυκλοφορεί μία ανθολογία ποιημάτων της με τον τίτλο "Acepciones de la Mirada" (2019, Padilla Libros Editores y Libreros, El arbol de la luz, Sevilla, σε μετάφραση του Jose Antonio Moreno Jurado). Το 2019 το λογοτεχνικό περιοδικό Σίσυφος αφιέρωσε το 17ο τεύχος του στο ποιητικό και πεζογραφικό της έργο. Διετέλεσε μέλος και ταμίας του Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων για δύο θητείες από το 2015-16 και 2017-2018. Επίσης, είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, και του Κύκλου Ποιητών. Διατηρεί την ιστοσελίδα: www.ironikopoulou.gr

Ο Γιώργος Ξενάριος (συγγραφέας, κριτικός, μεταφραστής, αρθρογράφος) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1990 ("Η πτώση του Κωνσταντίνου", εκδ. Καστανιώτη). Ακολούθησαν: "Οι δίδυμοι" (εκδ. Καστανιώτη, 1994), "Σμιλεύοντας το φως" (εκδ. Καστανιώτη, 2001, βραχεία λίστα Βραβείου "Διαβάζω") και "Στην άκρη του κόσμου" (εκδ. Κέδρος, 2011, βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Μυθιστορήματος και βραχεία λίστα Βραβείου "Διαβάζω"). Ως κριτικός συνεργάστηκε με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της "Ελευθεροτυπίας" (2000-2009) και με το "Διαβάζω" (2005-2012), ενώ διατηρούσε μόνιμη στήλη στο περιοδικό "Έξοδος" (2007-2010). Παράλληλα, κείμενά του (άρθρα, σχόλια, κριτικές) δημοσιεύονται τακτικά σε εφημερίδες ("Βήμα", "Καθημερινή" κλπ.) και σε λογοτεχνικά περιοδικά ("Το Δέντρο", "Η Λέξη" κλπ.). Ως μεταφραστής έχει μεταφράσει πάνω από 20 τίτλους από τα γαλλικά, εκ των οποίων δύο (ο "Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου" του Φλωμπέρ [εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2006] και οι "Σαρκοβόρες ιστορίες" του Μπερνάρ Κιρινί [εκδ. Μεταίχμιο, 2010]) ήταν στη βραχεία λίστα του Βραβείου Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει δημιουργική γραφή στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Αγίας Παρασκευής-Deree (2003-2006), ενώ οργάνωσε και ήταν ο βασικός εισηγητής του σεμιναρίου δημιουργικής γραφής στις Εκδόσεις Μεταίχμιο (2006-2010). Επίσης δίδαξε λογοτεχνική μετάφραση (από τα γαλλικά) στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στο ΕΚΕΜΕΛ (2000-2003). Από το 2011 μέχρι το 2014 δίδαξε δημιουργική γραφή στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Γενικός γραμματέας της Εταιρείας Συγγραφέων (2007-2010), της οποίας είναι μέλος από το 2002, ενώ διετέλεσε μέλος, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, της κριτικής επιτροπής του βραβείου Balcanica (2011). Μέλος της επιτροπής Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων (2012-2013).

Ο Δημήτρης Πετσετίδης (1940-2017) γεννήθηκε στη Σπάρτη. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση ως φροντιστής. Από το 1964 μέχρι το 1983 άρχισε να δημοσιεύει γελοιογραφίες του σε περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας ("Ταχυδρόμος", "Επίκαιρα", "Τα Νέα", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "Εξόρμηση", "Ποντίκι", κ.α.). Αργότερα συνεργάστηκε με το "Αντί" (από το 2001 μέχρι το τελευταίο τεύχος του, στις 11.4.2008) και πιο πρόσφατα με την εφημερίδα "Εποχή". Το 1973 υπήρξε υπεύθυνος ύλης του περιοδικού της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ), "Ευκλείδης Β'". Τα πρώτα του διηγήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα" το 1977. Παράλληλα άρχισε να συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά "Το Δέντρο", "Γιατί", "Η Λέξη" κ.ά. με διηγήματα, σχόλια και σκίτσα, δραστηριότητα την οποία σχολίασε αργότερα στην ιστοσελίδα του, www.petsetidis.gr. Το διήγημά του με τίτλο "Σιδηροδρομικός σταθμός Σπάρτης", τιμήθηκε με έπαινο στον 2ο Πανελλήνιο διαγωνισμό της εφημερίδας "Η Καθημερινή", το 1981. Από το 1983 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Σπάρτη. Το 1986 εκδόθηκε η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, "Δώδεκα στο δίφραγκο" (εκδ. "Το Δέντρο", β' έκδ. "Νεφέλη", 1999). Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων: "Το παιχνίδι", εκδ. "Νεφέλη", 1991, "Επίλογος στα χιόνια", εκδ. "Νεφέλη", 1993, "Ο Σαμπατές ζει", εκδ. "Νεφέλη" 1998, "Σε ξένο γήπεδο", εκδ. "Πατάκη", 2003, "Λυσσασμένες αλεπούδες", εκδ. Κέδρος, 2007, "Εν οίκω", εκδ. Μεταίχμιο, 2012, "Επί τέσσερα", εκδ. Εστία, 2014, και η νουβέλα "Τροπικός του Λέοντος", εκδ. "Νεφέλη", 2001, που τον ανέδειξαν ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους πεζογράφους στον τομέα της μικρής φόρμας. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του λογοτεχνικού έργου του. Διηγήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά και στα γερμανικά. Έφυγε από τη ζωή στη Σπάρτη 14 Απριλίου 2017, σε ηλικία 76 ετών.

Ο Σάκης Σερέφας γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2000 έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright, όπου παρακολούθησε έναν κύκλο μαθημάτων του Τμήματος Κλασικών Σπουδών σχετικών με τη νεοελληνική Γλώσσα, Ιστορία και Λογοτεχνία. Μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει 57 βιβλία με ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, μελέτες για πόλεις, για τόπους και για ποιητές, μεταφράσεις και ανθολογίες. Έγραψε 13 θεατρικά έργα τα οποία έχουν ανέβει στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας, στο Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν", στην Πειραματική Σκηνή της "Τέχνης", στο Tristan Bates Theatre (Λονδίνο, σε αγγλική μετάφραση) και αλλού. Έγραψε το σενάριο για την ταινία Ρουλεμάν (μεγάλου μήκους, σκηνοθεσία: Πάνος Καρκανεβάτος, 2004) η οποία προβλήθηκε στο 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (2005) καθώς και στο film-market του Φεστιβάλ των Καννών (2005). Έχει τιμηθεί με τα βραβεία: - "Κάρολος Κουν" (2007), για το θεατρικό έργο του "Μαμ" - Υπουργείου Πολιτισμού (2007), για το θεατρικό έργο του "Αποστολή στον Πλανήτη Γη" - Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά (2008), για το βιβλίο του "Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου" - "Πηνελόπη Μαξίμου" (2012), για το βιβλίο του "Μια τρύπα στο νερό" - Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου (2013), για το βιβλίο του "Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω" Το θεατρικό έργο του "Θα σε πάρει ο δρόμος" περιλαμβάνεται στον κατάλογο "Τα 120 καλύτερα σύγχρονα ευρωπαϊκά θεατρικά έργα' της European Theatre Convention (ETC, 2010).

Η Χρύσα Σπυροπούλου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1957. Σπούδασε Κλασική και Αγγλική Φιλολογία και εργάζεται στη Μ.Ε. Ασχολείται με την κριτική βιβλίου και συνεργάζεται με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Βιβλία της: "Ο αρχαιοελληνικός κόσμος στην ποίηση της Ζωής Καρέλλη", μελέτη, Α.Σ.Ε., Θεσσαλονίκη 1988, "Αναγνώσεις", δοκίμια, Πρόσπερος, Αθήνα 1992, "Αντανακλάσεις", διηγήματα, Πρόσπερος , Αθήνα 1994, "Ομίχλη στη λίμνη", αστυνομικό, Οδός Πανός, Αθήνα 1998, "Μάσκες στη σκιά", ψυχοθρίλερ, Άγκυρα 2000, "Ένα αθώο παιχνίδι", αστυνομικό, Άγκυρα 2004, Συμμετοχή στο συλλογικό τόμο με κείμενα για την ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη, "Ακροατής οριζόντων", Γαβριηλίδης 2004, "Δίχως ίχνη", αστυνομικό, Κέδρος 2006, "Το μυστικό της λίμνης", αστυνομικό για εφήβους, Κέδρος 2008, "Οικοεγκλήματα", επιμέλεια, συμμετοχή, διηγήματα, Κέδρος 2008, "Το μυστήριο της Αίγινας", αστυνομικό για εφήβους, Κέδρος 2010, "Η απουσία του έρωτα", επιμέλεια, συμμετοχή, διηγήματα, Μοντέρνοι Καιροί 2011. Εισαγωγή στη συλλογή διηγημάτων του Ντενίζ Καβοκτζούογλου, "Καθημερινές πολίτικες ιστορίες", μετάφραση Αγγελική Μελλιού, Iason Books 2011. Μεταφράσεις: "Αλόη", Κάθριν Μάνσφηλντ, νουβέλα, Οδός Πανός, Αθήνα 1993, "Κάρολ", Πατρίσια Χάισμιθ, μυθιστόρημα, Πρόσπερος, Αθήνα 1993, "Δύο αδέρφια διαφορετικού φύλου", (Κινεζικό αφήγημα, μεταφρασμένο από τα αγγλικά), Οδός Πανός, Αθήνα 1995. Μέλος της κριτικής επιτροπής του Athens Prize for Literature (για το ελληνικό μυθιστόρημα) του περιοδικού (Δε)κατα.

Ο Αλέξης Σταμάτης γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Μετά από ένα χρόνο στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κι έκανε μεταπτυχιακά αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου στο Λονδίνο. Το 1998 διάβασε ποίηση στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Ποίησή του δημοσιεύθηκε στο βρετανικό λογοτεχνικό περιοδικό "Modern Poetry in Translation". Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ο έβδομος ελέφαντας" (Κέδρος, 1998, β' έκδ. Καστανιώτης, 2016) ("The Seventh Elephant") εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από τον εκδοτικό οίκο Arcadia Books και στο Μπαγκλαντές. Το δεύτερο "Μπαρ Φλωμπέρ" (Κέδρος, 2000, β' έκδ. Καστανιώτης, 2012) εκδόθηκε στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Ισπανία, τη Σερβία και (το 2007) στη Μεγάλη Βρετανία, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο, ενώ διασκευάστηκε σε σενάριο στο πλαίσιο προγράμματος του ΕΚΚ, με τη συνεργασία του σκηνοθέτη Βασίλη Δούβλη. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Σαν τον κλέφτη μες τη νύχτα", 2002, "Οδός Θησέως", 2003, "Ζωή", 2005, "Μητέρα στάχτη", 2005, "Αμερικάνικη φούγκα", 2006, "Βίλα Κομπρέ", 2008, "Σκότωσε ό,τι αγαπάς", 2009, "Κυριακή" (2011), "Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό;" (2012), "Χαμαιλέοντες" (2013), "Μελίσσια" (2014), "Το βιβλίο της βροχής" (2015). Η "Αμερικάνικη φούγκα" κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών και εκδόθηκε στις ΗΠΑ. Η "Μητέρα στάχτη" (2005) εκδόθηκε στις ΗΠΑ και στην Τουρκία. Το πρώτο του παιδικό μυθιστόρημα, "Ο Άλκης και ο λαβύρινθος" (2009), τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: "Κόσμος γωνία", Σοκόλης, 1992, "Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων", Καστανιώτης, 1993, "Απλή μέθοδος των τριών", Καστανιώτης, 1995, "Πυκνό τώρα", Ελληνικά Γράμματα, 1999, "Όσο πλησιάζω, το μέλλον απομακρύνεται", Το Ροδακιό, 2002 και "Ποτέ δεν είμαστε μόνοι", Καστανιώτης, 2004. Για τη συλλογή του "Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων", του απονεμήθηκε το 1994 από τον Δήμο Αθηναίων το βραβείο ποίησης στη μνήμη Νικηφόρου Βρεττάκου. Η ίδια ποιητική συλλογή, μαζί με την "Απλή μέθοδο των τριών" και το "Πυκνό τώρα", μεταφράστηκαν στα αγγλικά και κυκλοφορούν από τον εκδοτικό οίκο "Dionysia Press" ("Architecture of Interior Space & The Simple Method of Three", 2001, "Dense Now", 2002). Έχει γράψει το λιμπρέτο σε έργα του μουσικού Θοδωρή Αμπατζή, που παρουσιάστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής και στο Θέατρο "Χώρα". Ο μονόλογός του "Τελευταία Μάρθα" παίχτηκε το 2008 στο "Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας". Δυο μονόλογοί του με τίτλο "Γένεση" ανέβηκαν το 2009 στο "Θέατρο Χώρα". Το θεατρικό του έργο "Δακρυγόνα" παρουσιάστηκε το 2010 στο "Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας". Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με περιοδικά και εφημερίδες σε θέματα τέχνης και πολιτισμού. Έχει αντιπροσωπεύσει πολλές φορές την Ελλάδα σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια και έχει διδάξει Δημιουργική Γραφή στο Κολλέγιο Αθηνών-Ψυχικού και στο Μουσείο Ηρακλειδών. Τελευταία αρθογραφεί στην εφημερίδα "Το Βήμα".

Ο Σταύρος Κ. Σταυρίδης, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έργα του ιδίου: - Μάνα Μαριάννα, μυθιστόρημα, εκδ. Χρήστος Ε. Δαρδανός - Η Συμμαχία των Αθώων, μυθιστόρημα, εκδ. Κέδρος - Πάντα μες στη νύχτα ένας Άγγελος, Ιστορίες φαντασίας και μυστηρίου, εκδ. Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ο Δημήτρης Σωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Έχει εκδώσει δέκα μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων. Το βιβλίο του "Η πράσινη πόρτα" (2002) ήταν υποψήφιο για το βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω "Το μυθιστόρημά του "Ο άνθρωπος καλαμπόκι" ήταν υποψήφιο για το βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το 2007, καθώς και για το βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω", ενώ "Το θαύμα της αναπνοής" (2009), τιμήθηκε με το βραβείο The Athens Prize for Literature του περιοδικού "(δε)κατα" και ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας, καθώς και για το βραβείο Jean Monnet στη Γαλλία. Βιβλία του κυκλοφορούν στα γαλλικά, σερβικά, τουρκικά, ολλανδικά, ιταλικά και κινεζικά.

Ο Πάνος Τσίρος γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εν συνεχεία, στην Αγγλία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία, ασχολούμενος με το Tractatus Logico-Phillosophicus του Ludwig Wittgenstein. Εργάζεται, επί σειρά ετών, στη μέση εκπαίδευση. Το 2007 κυκλοφόρησε απ' τις εκδόσεις Γαβριηλίδη η συλλογή διηγημάτων "Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα" ενώ το 2013 απ’ τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος η συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο "Δεν είν’ έτσι;". Έχει συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά.

Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε το 1967 στις Σέρρες. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και στη Δραματική Σχολή Βεάκη. Εργάστηκε τρία χρόνια ως ηθοποιός σε παραστάσεις των Θόδωρου Τερζόπουλου, Πέπης Οικονομοπούλου, Γιάννη Τσαρούχη, Μίνωα Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή και του Θεατρικού Οργανισμού Μορφές. Κατοικεί στην Άνω Πεύκη. Το πρώτο του βιβλίο - "Οι τέσσερις τοίχοι", 2000 - τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού "Διαβάζω", μεταφράστηκε στα ιταλικά (Crocetti Editore 2002), στα γαλλικά (Albin Michel 2003), στα ισπανικά (Editiones Tempora 2004), στα αγγλικά (Marion Boyars 2006) και στα πορτογαλικά (Babel 2010). Στη Γαλλία κέρδισε το βραβείο "Laure Bataillon" ("το καλύτερο ξένο βιβλίο της χρονιάς στην καλύτερη μετάφραση") από κοινού με τον μεταφραστή του Michel Volkovitch ενώ στην Αγγλία έφτασε στην τελική εξάδα για το Independent Foreign Fiction Prize 2007. To δεύτερο μυθιστόρημά του, "Ο φιλοξενούμενος" (Το Ροδακιό), κυκλοφόρησε το 2004 και εκδόθηκε επίσης στα αγγλικά από τις εκδόσεις Marion Boyars, με τίτλο "Stolen Time". Το μονόπρακτο "Μεταμφίεση" (Ιανός, 2004) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα θεατρικών μονολόγων της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, το 2003, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου, με ερμηνεύτρια τη Ράνια Οικονομίδου, το θεατρικό "Λα Πουπέ" ανέβηκε στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας (2008) και στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών (2012) και το έργο για εφήβους "Στην οθόνη φως" (Το Ροδακιό, 2011) ανέβηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου. Στην πεζογραφική του παραγωγή, ακολούθησαν, η συλλογή διηγημάτων "Φυσικές ιστορίες" (Το Ροδακιό, 2006) και το μυθιστόρημα "Το ελάχιστο ίχνος" (Το Ροδακιό, 2013, που χρηματοδοτήθηκε από το γαλλοελληνικό πρόγραμμα στήριξης συγγραφέων ΕΚΕΒΙ-CNL, 2012-2013). Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε θεματικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο και σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1968. Είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και φωτογράφος. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών (2008) και με τα γαλλικά βραβεία Prix Ravachol (2013) και Prix Laure Bataillon (2014). Έχει γράψει τα βιβλία: "Ο βομβιστής του Παρθενώνα" (νουβέλα, Ανατολικός, 1996· Καστανιώτης, 2010), "Οι συνταγές του Ναπολέοντα Δελάστου" (διηγήματα, Οδυσσέας, 1997), "Σουνυάτα" (μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 1999· Καστανιώτης, 2004), "Ο μανικιουρίστας" (νουβέλα, Οδυσσέας, 2000), "Περίκλειστος κόσμος" (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2003), "Φανταστικό μουσείο" (πεζογράφημα, Καστανιώτης, 2005), "Το γλωσσικό κουτί" (δοκίμιο, Καστανιώτης, 2006), "Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον" (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2008 - βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών), "Φακός στο στόμα" (αφήγημα, Πόλις, 2012 -βραβείο Prix Laure Bataillon 2014), "Το σώμα του Τιρθανκάρα" (ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, Νεφέλη, 2014), το δίγλωσσο artist book "Το μαύρο φόρεμα"/"Τhe black dress" (RCIPP, 2002), σε συνεργασία με τη φωτογράφο Diane Neumaier, το λεύκωμα "Encounters" (Listasafn Reykjavikur, 2003), το δοκίμιο "Το διπλό όνειρο της γραφής" σε συνεργασία με τον ποιητή Χάρη Βλαβιανό (Πατάκης, 2010) και το φωτογραφικό λεύκωμα "My Mother's Silence" (Νεφέλη, 2014, με αφορμή την ομότιτλη έκθεση φωτογραφίας στην Οικία Δελμούζου, στην Άμφισσα). Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε δώδεκα γλώσσες (Γαλλία, Σλοβενία, Σουηδία, Αλγερία, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Ουγγαρία, κ.ά.) Συνεργασίες του υπάρχουν στις ανθολογίες: "Με ορθάνοιχτα μάτια" (Καστανιώτης, 2004), "Μυθιστόρημα μιας πόλης" (Ωμέγα, 2004), "Θρυμματισμένος πλανήτης" (Μίνωας, 2004), "Γρανίτα από λεμόνι" (Κέδρος, 2004), "Η Αθήνα τη Νύχτα" (Intro Books, 2006), "Ονόματα" (Κέδρος, 2008), "Χαμένοι στο διαδίκτυο" (Πατάκης, 2008), "Θεωρία, λογοτεχνία, αριστερά" (Το πέρασμα, 2008), "Το βιβλίο του κακού" (Μαγικό κουτί, 2009), "Η δική μας Αμερική" (Μεταίχμιο, 2010), "Το ελληνικό φανταστικό διήγημα" (Αίολος, 2012), "Το αποτύπωμα της κρίσης" (Μεταίχμιο, 2013). Μεταφράζει από τα αγγλικά. Έχει φιλοξενηθεί σε κέντρα συγγραφέων και έχει δώσει διαλέξεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Ήταν επισκέπτης του προγράμματος Δημιουργικής Γραφής του τομέα Αμερικανικής Λογοτεχνίας του ΑΠΘ. Ήταν επισκέπτης καθηγητής και fellow στο MFA Creative Writing Program και στο International Writer's Program του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και research fellow στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (European Cultural Parliament - ECP) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συγγραφέων (ESA). Ίδρυσε και διηύθυνε, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό δίκτυο Literature Across Frontiers, το διεθνές λογοτεχνικό φεστιβάλ Dasein στην Αθήνα (http://daseinfest.blogspot.com), στο πλαίσιο του οποίου επισκέφθηκαν την Ελλάδα συγγραφείς από περισσότερες από 12 χώρες. To 2014, το Γαλλo-Γερμανικό κανάλι ARTE του αφιέρωσε ένα ωριαίο τηλεοπτικό πορτρέτο. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Ποιητική" και αρθρογραφεί τακτικά στα περιοδικά ΦΡΜΚ [Φάρμακο] και "The Athens Review of Books". Μεταξύ 2010-2012 επιμελήθηκε τη στήλη λογοτεχνικής θεωρίας "Ο δανεισμένος λόγος" στο περιοδικό "Νέα Εστία". Ως φωτογράφος/εικαστικός έχει συνεργαστεί με πολλούς performers και εικαστικούς στην Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό (Alain Guerry, Shifty Tongue, Post-Media Lab, Βασιλεία Στυλιανίδου, Ορχήστρα των μικρών πραγμάτων, κ.ά.). Το έργο του "My Mother's Silence" παρουσιάστηκε σε διεθνή περιοδικά όπως τα "Phases", "Mutant Space", "Banana". Το οπτικοακουστικό έργο σε εξέλιξη "Look Twenty-Short Love Story", φιλοξενείται στον διαδικτυακό χώρο "A place for the arts" (http://karouzo.com/http:/karouzo.com/christos-chrissopoulos-look-twenty/). Ατομικές Εκθέσεις: - "Idiolexicon" (Πράγα: The Centre for Metamedia) - "The Black Dress" (New Jersey: RCIPP - με την Diane Neumaier, 2002) - "Encounters" (Ρέικιαβικ: Contemporary Art Museum - με την Diane Neumaier, 2003) - "Disjunction" (Παρίσι: Galerie Desmos, Μασσαλία: MucEM, Ελσίνκι: Nuorri Voima Foundation, 2015) - "My Μother's Silence" (Άμφισσα: The Symptom Projects-Οικία Δελμούζου, 2014, Αθήνα: Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, 2015, Caen: Cine Lux, 2015). Οι ιστοσελίδες του είναι: www.photoskiasis.wordpress.com και http://chrissopoulos.blogspot.com. (φωτογραφία: Juliana Biallas)