Χαίρε που δεν φοβήθηκες ποτέ τις συμπληγάδες

Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ δίδαξε ιστορία των νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1987 μέχρι το 2014. Τα έτη 2010-2016 διεύθυνε το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).

Ο Θανάσης Καλαφάτης είναι αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Ο Γιώργος Ε. Δαρδανός γεννήθηκε στην Άνδρο το 1942. Εμφανίστηκε στο χώρο του βιβλίου στα τέλη της δεκαετίας του 1950, εργαζόμενος αρχικά ως τυπογράφος. Το 1963 (συν)ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία "Gutenberg". Στον όμιλο των επιχειρήσεών του ανήκουν επίσης, σήμερα, οι εκδοτικές επωνυμίες "Τυπωθήτω", "Σπουδή" και "Φαντασία", στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε πάνω από 4.000 τίτλους βιβλίων. Έχει διατελέσει μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης, μέλος του ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και της Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου, και για τριάντα χρόνια στέλεχος (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκδοτών Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ). Μαζί με συναδέλφους του, ασχολήθηκε με τη διοργάνωση εκθέσεων βιβλίων. Εμπνευστής και πρόεδρος της 1ης Γιορτής Βιβλίου στην Κηφισιά (1978). Επίσης, εμπνευστής και μέλος της επιτροπής για την ανάδειξη της Ελλάδας ως τιμώμενης χώρας στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης το 2001. Η δωρεάν διανομή του ISBN σε όλους τους εκδότες, η ίδρυση του "Σπιτιού του Βιβλίου", η μειωμένη φορολόγηση του βιβλίου και η ενιαία τιμή του, είναι μερικά από όσα πέτυχε στη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος της ΠΟΕΒ. Πρωτοστάτησε μαζί με τον Υπουργό Παιδείας, Γεράσιμο Αρσένη, στην ίδρυση βιβλιοθήκης σε κάθε σχολείο της χώρας: έτσι δημιουργήθηκαν οι πρώτες πεντακόσιες βιβλιοθήκες, από τις οποίες όμως οι περισσότερες κατέληξαν αποθήκες, με τα βιβλία τους φυλακισμένα ανάμεσα σε σπασμένα θρανία και παλιούς υπολογιστές. Για τον εμπλουτισμό των επόμενων βιβλιοθηκών είχαν εγκριθεί εβδομήντα εκατομμύρια ευρώ. Μόνο το ένα δέκατο του ποσού διετέθη τελικά για τον συγκεκριμένο σκοπό. Τα υπόλοιπα χάθηκαν στην πορεία. Αυτή είναι η πικρότερη εμπειρία του από την πορεία του στα κοινά του βιβλίου. Η συγγραφική του δραστηριότητα περιλαμβάνει άρθρα και εργασίες γύρω από τα προβλήματα του βιβλίου, κείμενα για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος. Μαζί με άλλους έγραψε το βιβλίο "Το κοινωνικό περιεχόμενο της επανάστασης στην Άνδρο", επιμελήθηκε το "Χοροί της Άνδρου, συρτός και μπάλος", δημοσίευσε συλλογή κειμένων με τίτλο "Όταν η γάτα γλύφει τη λίμα", ενώ σε επιμέλειά του δημοσιεύτηκε το "Οι παπαγάλοι δεν διαβάζουν βιβλία", το "Σελίδες στην οθόνη ή στο χαρτί; Το μέλλον της ανάγνωσης" και το "Σχηματική σκέψη". Ασχολείται με θέματα της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Άνδρου, καθώς και του Αγίου Στεφάνου Αττικής, όπου διαμένει. Συμμετέχει ενεργά στα κοινά ως πολίτης. Τον Μάιο του 2010 τιμήθηκε σε ειδική εκδήλωση, μαζί με άλλους ιστορικούς εκδότες και βιβλιοπώλες, στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την ίδρυση της ΠΟΕΒ. Τον Δεκέμβριο του 2018 τιμήθηκε με το Βραβείο της Τάξης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών, "για το σύνολο της υπερπεντηκονταετούς προσφοράς του στα γράμματα και τις επιστήμες μέσω των καλαίσθητων εκδόσεων των εκδοτικών του οίκων, που αποτελούν από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής".

O Tάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο υπηρέτησε από το 1975 μέχρι το 2011. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Εξωτερικών (στις κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη), καθώς και υπουργός Εσωτερικών (στην κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου). Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία για θέματα οικονομικά και οικονομικής πολιτικής, και άρθρα για οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο πεδίο της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, των διεθνών οικονομικών, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, των οικονομικών της τεχνολογίας και της βιομηχανικής οργάνωσης και πολιτικής.

Ο Απόστολος Δεδουσόπουλος διδάσκει Οικονομικά της Εργασίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης από το 1989. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Kent at Canterbury (M.A. Econ. και Ph.D. Interdisciplinary Social Studies). Έχει διατελέσει μέλος του διδακτικού προσωπικού του Κέντρου Μετάφρασης και Διερμηνείας (Κέρκυρα). Ειδικός Επιστήμονας στη Διεύθυνση Μελετών του ΟΑΕΔ και επιστημονικός σύμβουλος του ευρωβουλευτή Κώστα Φιλίνη (1986-87). Έχει πλούσιο συγγραφικό και ερευνητικό έργο στον ευρύ τομέα των οικονομικών της εργασίας. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η θεωρία του κράτους, η εκπαιδευτική πολιτική και η φιλοσοφία της οικονομικής επιστήμης. Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Κοινωνικής Πολιτικής (2008-2010).

Ο Ζαχαρίας Μαθάς - Δεμαθάς ήταν Οικονομολόγος, Επίκουρος καθηγητής στον τομέα Πολιτικής Οικονομίας του Τμήματος Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου, από το 2004, με γνωστικό αντικείμενο "Πολιτική Οικονομία με έμφαση στη διάσταση του χώρου". Γεννήθηκε το 1944 και αποφοίτησε απο΄τη Γερμανική Σχολή το 1962. Απέκτησε πτυχίο από την Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πολυτεχνείου του Μονάχου (1965), ενώ το διάστημα 1965 - 1970 σπούδασε στη Σχολή Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης από όπου απέκτησε και το Δίπλωμα του στην Οικονομία. Το 1998 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ Τμήματος Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστημίου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών με τίτλο εργασίας "Θεωρίες της γαιοπροσόδου στους κλασικούς και στον Κ. Μαρξ ή η χρησιμότητα της γαιοπροσόδου για την κατανόηση ορισμένων ζητημάτων της πολιτικής οικονομίας". Έφυγε από τη ζωή ξαφνικά στις 4 Οκτωβρίου 2015.

Ο Maurice Godelier (Cambrai, 1934), πρώην επιστημονικός διευθυντής του Τμήματος Επιστημών του Ανθρώπου και της Κοινωνίας του CNRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας), είναι Διευθυντής Σπουδών στην EHESS (Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες). Έχει διακριθεί με το διεθνές βραβείο Alexander von Humboldt για τις κοινωνικές επιστήμες και με το χρυσό μετάλλιο έρευνας του CNRS.

Ο Νίκος Θεοχαράκης είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει Πολιτική Οικονομία και Ιστορία Οικονομικών Θεωριών. Έχει διδάξει στο ίδιο Τμήμα Πολιτική Οικονομία της Εργασίας. Επιμελήθηκε την ελληνική έκδοση της "Ιστορίας της οικονομικής σκέψης" των Screpanti & Zamagni (2004) και έχει γράψει με τον Γιάννη Βαρουφάκη τα "Μικροοικονομικά υποδείγματα μερικής και γενικής ισορροπίας" (2005). Η διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Cambridge εκπονήθηκε στο πεδίο της Οικονομικής της Εργασίας. Είναι απόφοιτος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών.