Byzantina et Moderna

Ο Χαράλαμπος Γάσπαρης είναι ιστορικός, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ).

Ο Σωκράτης Πετμεζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Είναι καθηγητής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει από το 1990. Σπούδασε οικονομικά στη Θεσσαλονίκη και ιστορία στο Παρίσι. Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο: "Recherches sur l'economie et le finances des villages du Pelion, region d'industries rurales, ca. 1750-1850" στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Παρίσι, τον Οκτώβρη του 1989. Έχει εκδώσει στα ελληνικά, στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα ισπανικά πολλά άρθρα σύγχρονης οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας, καθώς και τη μονογραφία με τίτλο: "Η ελληνική αγροτική οικονομία κατά τον 19ο αιώνα: η περιφερειακή διάσταση", Ηράκλειο, 2003 (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Επίσης, επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο "Προλεγόμενα στην ιστορία της ελληνικής αγροτικής οικονομίας του Μεσοπολέμου", Αθήνα, 2012 (εκδόσεις Αλεξάνδρεια).

Η Άννα Αβραμέα (1934-2008), μετά τις σπουδές της στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, ειδικεύτηκε στο Παρίσι (1960-1963) στην Ιστορική Γεωγραφία, παρακολουθώντας μαθήματα στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο College de France και στο Institut de Geographie. Υπήρξε επιμελήτρια στην έδρα της Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και για ένα διάστημα εργάστηκε στο Κέντρο Βυζαντινών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Το 1971 άρχισε τη συνεργασία της με την Ακαδημία Αθηνών για το έργο της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημιών "Tabula Imperii Romani", ενώ από το 1980 ανέλαβε την εποπτεία ολόκληρου του έργου. Το 2002 ανακηρύχτηκε ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου είχε διδάξει επί δεκαοκτώ χρόνια Βυζαντινή Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΙΕΤ (2001-2008).

Ο Στάθης Δαμιανάκος είναι κοινωνιολόγος, διδάκτωρ Επικρατείας των γαλλικών πανεπιστημίων. Ανήκει στα ερευνητικά στελέχη του CNRS Γαλλίας (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας) και διδάσκει στα τμήματα μεταπτυχιακών σπουδών του Πανεπιστημίου Paris-X, Nanterre, και της EHESS.

Ο Βάσιας Τσοκόπουλος είναι ιστορικός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 και σπούδασε ιστορία στην Ecole de Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) στο Παρίσι. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Πειραιάς 1835-1870· εισαγωγή στην ιστορία του ελληνικού Μάντσεστερ" (Καστανιώτης, 1984· 1999), (μαζί με τον Κ. Κωστή), "Οι τράπεζες στην Ελλάδα, 1898-1928" (εκδ. ΕΕΤ, 1989), "Μεγάλα τεχνικά έργα στην Ελλάδα: τέλη 19ου-αρχές 20ού αιώνα" (Καστανιώτης, 1999), "Ένας αιώνας Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο" (εκδ. ΤΤ, 2001), "Η ομάδα και η πόλη: ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς του Μεσοπολέμου μέσα από ιστορικά τεκμήρια" (Πολύτροπον, 2008), κ.ά. Απά το 1994 επιμελείται την έκδοση των "Απάντων" του Δημοσθένη Βουτυρά (εκδόσεις Δελφίνι/ Στάχυ). Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας.

Η Άννα Ταμπάκη είναι καθηγήτρια θεατρολογίας - ιστορίας του θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Aπόφοιτος της Eλληνο-Γαλλικής Σχολής "Jeanne d’Arc", πτυχιούχος Ελληνικής και Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Aθηνών, συνέχισε ως υπότροφος της Γαλλικής Kυβερνήσεως μεταπτυχιακές σπουδές σε γαλλικά πανεπιστήμια (Universite de Clermont II, νυν Universite Blaise Pascal, Universite Paris Sorbonne-Paris IV) και ειδικεύθηκε στους τομείς της γαλλικής, συγκριτικής, και νεοελληνικής φιλολογίας. Υπήρξε μαθήτρια του Κ. Θ. Δημαρά στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Έτυχε επίσης υποτροφίας από το Ίδρυμα "Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης". Eίναι διδάκτωρ της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Yπήρξε Eρευνήτρια στο Kέντρο, σήμερα Τμήμα Nεοελληνικών Eρευνών του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών (1980-2000), όπου συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και σε διακρατικές συνεργασίες. Από το 2000 διατηρεί την ιδιότητα του Φιλοξενούμενου Eρευνητή και για την χρονική περίοδο 1997-2012 ήταν Ε.Υ. του ερευνητικού έργου "Nεοελληνικές Mεταφράσεις". Δίδαξε ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (1995-2000) στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πατρών. Tο 1999 εξελέγη Aναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο TΘΣ του Παν/μίου Aθηνών και το 2004 Kαθηγήτρια στο ίδιο Tμήμα. Από το 2007 είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και από το φθινόπωρο του 2009 ως τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε τη Διεύθυνσή του. Το 2015 εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος. Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) καταρχήν ως κριτική αναγνώστρια στην α? έκδοση της Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας (2 τ.), και από το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 συνεργάζεται ως Καθηγήτρια-Σύμβουλος στη θεματική ενότητα: Νεοελληνικό θέατρο (1600-1940) - Κινηματογράφος. Από το 2003 ως την Άνοιξη του 2009, υπήρξε μέλος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του TΘΣ (Σχολή Kαλών Tεχνών, Nαύπλιο) του Παν/μίου Πελοποννήσου. Aσχολείται με θέματα συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στη μελέτη του μεταφραστικού φαινομένου και ειδικότερα στη συγκριτική δραματολογία και την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 18ο και 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, τα μελετητικά της ενδιαφέροντα αγκαλιάζουν και τον 20ό, με επίκεντρο ζητήματα πρόσληψης και θεατρικής μετάφρασης. Έχει δημοσιεύσει μόνη ή σε συνεργασία εικοσιτέσσερα (24) αυτοτελή βιβλία (μονογραφίες και συλλογικά έργα) και γύρω στις εκατόν πενήντα (150) εργασίες, βιβλιοκρισίες και δοκίμια σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή περιοδικά (Ο Ερανιστής, Ελληνικά, Σύγκριση / Comparaison, Παράβασις / Parabasis, Etudes Balkaniques, Revue des Etudes Sud-Est Europeennes, Synthesis, Neohelicon, Studies on Voltaire and the 18th century, Journal of Modern Greek Studies, κ.ά.), στον ημερήσιο τύπο και σε πολιτιστικά ένθετα (Το Βήμα, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία).

Ο Δημήτρης Ανωγιάτης - Pele σπούδασε Ιστορία στη Γαλλία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV). Διδάκτωρ Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού. Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου όπου διδάσκει Ιστορική Γεωγραφία, Ιστορική Δημογραφία και Ιστορία των Πόλεων. Αυτοτελή έργα του αποτελούν: "Connaissance de la population et des productions de la Moree a travers un manuscrit anonyme, vers 1790", (1987)· "Δρόμοι και διακίνηση στον ελλαδικό χώρο κατά τον 18ο αιώνα", (1993)· "Εξι γαλλικά υπομνήματα για τα Επτάνησα και τον απέναντι ηπειρωτικό χώρο (1798-1809)", (1993)· "Inventaire la correspondance des Consults francais a Corfou, de 1713 a 1901", (1993)· Inventaire la correspondance des Consults francais a Zante (1670-1859), a Cerigo (1724-1775) et du vice-Consul a Cephalinie (1803-1806)", (1997)· Journal d'un voyage sur les cotes de la Mer Nore, du 28 Avril au Septembre 1784, par Lafitte-Clave", (1998), "Η Κέρκυρα 1830-32, Από τη φεουδαρχία στην αποικιοκρατία" (σε συνεργ. με Ε. Πρόντζα), (Θεσσαλονίκη 2002), "Journal d'un officier Francais a Constantinople en 1784-1788", (Θεσσαλονίκη 2004), "F.C.H.L. Pouqueville, Η Πανώλη τύπου Orientalis" (σε συνεργ. με Β. Βαϊόπουλο), (Αθήνα 2005).

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Παρισίων (Σορβόνη) και είναι διδάκτωρ του Παν/μίου Θεσσαλονίκης. Ομότιμη διευθύντρια ερευνών στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ). Ασχολείται με θέματα ιστορίας των ιδεών και της φιλοσοφίας, ιδιαίτερα με τη μελέτη και την έκδοση ανέκδοτων πηγών της νεοελληνικής σκέψης.