Πρακτικά τριακοστού δεύτερου Συμποσίου Ποίησης: Ποίηση και όνειρο

Η Τζίνα Καλογήρου σπούδασε Παιδαγωγικά και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: Ζητήματα Ερμηνείας και Διδακτικής στο Έργο του Γιάννη Ρίτσου (Η περίπτωση του Εικονοστασίου Ανωνύμων Αγίων) (1994). Είναι μέλος ΔΕΠ του ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ από το 1996, και από το 2013 Καθηγήτρια, στο γνωστικό αντικείμενο "Νεοελληνική Λογοτεχνία και η Διδακτική της". Διευθύνει το Διαπανεπιστημιακό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ρητορική: Θεωρία και Πράξη". ?ς temporary Senior Research Visiting Fellow συνεργάστηκε με το King's College London (2008-2010). Δίδαξε σειρά μαθημάτων στη Φιλοσοφική Σχολή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών στο Βέλγιο. Έχει διδάξει στα μεταπτυχιακά προγράμματα άλλων πανεπιστημίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Bergen University College, κ.α.) και έχει δώσει σεμιναριακές διαλέξεις στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Cambridge. Έχει, επίσης, διδάξει, επί σειράν πολλών ετών, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης, στα ΠΕΚ, σε διεθνή Summer Schools, σε πολυάριθμα επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής του ΕΚΕΒΙ, κ.α. Έχει σχεδιάσει και εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για το Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη, κ.ά. Είναι departmental coordinator 10 προγραμμάτων Erasmus σε συνεργασία με διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Έχει συμμετάσχει με εισήγηση (και ως προσκεκλημένη key-note speaker) σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μελέτες της στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εκδώσει αυτοτελείς τόμους/μονογραφίες και έχει επιμεληθεί την έκδοση ακαδημαϊκών βιβλίων και συλλογικών τόμων. Σε συνεργασία με τη Δ. Μπεχλικούδη, έχει μεταφράσει και επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του βιβλίου των M. Benton & G. Fox, Διδακτική της Λογοτεχνίας. Από Εννέα έως Δεκατεσσάρων Ετών (υπό έκδοση) και έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του κλασικού βιβλίου της L.M. Rosenblatt O Αναγνώστης, το Κείμενο, το Ποίημα (Gutenberg, υπό έκδοση). Eίναι μέλος: - της διεθνούς επιτροπής του ετήσιου Διεθνούς Συνεδρίου THE CHILD AND THE BOOK, το οποίο και διοργάνωσε στην Αθήνα (ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ) το 2014, και επίσημο μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης TALIS ASSOCIATION (για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας και της γλώσσας και την καλλιέργεια της διαπολιτισμικής οπτικής και αλληλεγγύης), σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Βαλένθια, το Queen Mary London και άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια· - της συντακτικής ομάδας του Ανθολογίου Λογοτεχνικών Κειμένων για τις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, Με λογισμό και μ' όνειρο (ΟΕΔΒ)· - από το 2013 μέχρι σήμερα, της Επιτροπής Λογοτεχνικών Βραβείων (Παιδικά βιβλία) του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης (πρώην Διαβάζω).

Η Βάσω Οικονομοπούλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της με γνωστικό αντικείμενο τη λογοτεχνία στο ίδιο τμήμα. Μελέτες της για θέματα νεοελληνική και παιδικής λογοτεχνίας έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά ελληνικών και ξένων συνεδρίων. Εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

O David Connolly γεννήθηκε το 1954 στο Σέφιλντ της Αγγλίας. Ιρλανδός στην καταγωγή, ζει και εργάζεται από το 1979 στην Ελλάδα ενώ πολιτογραφήθηκε Έλληνας το 1998. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Lancaster (1974-77), μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1977-79) και έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορος της Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του East Anglia (1997) για τη διατριβή του με θέμα τη "Θεωρία και πράξη της λογοτεχνικής μετάφρασης και τα ιδιαίτερα μεταφραστικά προβλήματα στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη". Κατέχει επίσης επαγγελματικά διπλώματα στη διδασκαλια της αγγλικής ως ξένης γλώσσας (Βασιλική Εταιρεία Τεχνών 1984) και στη μετάφραση (Ινστιτούτο Γλωσσολόγων 1992). Είναι τακτικό μέλος διαφόρων συλλόγων επαγγελματιών μεταφραστών και συγγραφέων τόσο στη Βρετανία (Ινστιτούτο Γλωσσολόγων, Ινστιτούτο Μετάφρασης και Διερμηνείας, Εταιρεία Μεταφραστών της Λογοτεχνίας) όσο και στην Ελλάδα (Εταιρεία Συγγραφέων, Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας, Πανελλήνιος Σύλλογος Επαγγελματιών Μεταφραστών). Διετέλεσε επικεφαλής του Μεταφραστικού Τμήματος στο Βρετανικό Συμβούλιο Αθηνών (1991-1994) και έχει διδάξει τη θεωρία και πράξη της λογοτεχνικής μετάφρασης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα (Ιόνιο Πανεπιστήμιο 1991-1997, Πανεπιστήμιο Αθηνών 1999-2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Επίσης, διετέλεσε εξωτερικός εξεταστής σε Βρετανικά Πανεπιστήμια με μεταπτυχιακά μεταφραστικά προγράμματα. Επιπλέον, είχε επίτιμες ακαδημαϊκές θέσεις στο Πανεπιστήμιο του Birmingham (Honorary Research Fellow 1999-2002), στο Πανεπιστήμιο του Princeton (Stanley J. Seeger Visiting Fellow 2001) και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Hellenic Foundation Visiting Fellow in Modern Greek Studies 2002). Μεταφράσεις του έχουν βραβευτεί στην Αγγλία (The Yeats Club Sixth Open Poetry Competition for Translations 1989), στην Αμερική (The Elizabeth Constantinides Memorial Translation Prize for 1996) και στην Ελλάδα (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για την καλύτερη μετάφραση από τα ελληνικά 1996, Τιμιτική Διάκριση του Υπουργείου Πολιτισμού 1999, Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα, 2008 για το βιβλία "Ωραίος σαν Έλληνας" του Νίκου Εγγονόπουλου).

Ο Αναστάσιος Αγγ. Στέφος γεννήθηκε το 1938 στην Κοκκινομηλιά Ιστιαίας Ευβοίας. Είναι πτυχιούχος του Φιλολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθώς και αριστούχος διδάκτωρ της Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV). Υπηρέτησε ως καθηγητής, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης και Σχολικός Σύμβουλος στην Αθήνα και στην επαρχία και επί πολλά χρόνια δίδαξε στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως (Δ.Μ.Ε.), στην Αθήνα και στο Παρίσι, ως υπότροφος του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει εργασίες σε εκπαιδευτικά και φιλολογικά περιοδικά, και έχει μεταφράσει επιστημονικές μελέτες και άρθρα από τα γαλλικά. Από το 1988 διετέλεσε Αντιπρόεδρος και το 1999 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.). Υπηρετεί ως σχολικός σύμβουλος στον Πειραιά και είναι υποδιευθυντής του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου (Π.Ε.Κ.) Πειραιά.

Η Άννα Ποταμιάνου είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και Fellow του Διεθνούς Συμβουλίου Ψυχολόγων. Το κλινικό και θεωρητικό έργο της καλύπτει πολλούς τομείς της ψυχανάλυσης με ιδιαίτερη αιχμή στα θέματα των οριακών και των ψυχοσωματικών οργανώσεων, του τραύματος, των ταυτίσεων και της αισθητικής. Διδάσκουσα ψυχαναλύτρια της Ψυχαναλυτική ς Εταιρείας Παρισίων και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, είναι σήμερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ενώσεως. Είναι μέλος του Ψυχοσωματικού Ινστιτούτου Παρισίων και υπήρξε αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ψυχοσωματικής Ενώσεως. Ίδρυσε, οργάνωσε και διηύθυνε το Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (1956-1968 και 1994-1998). Υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (1998-2002) και πολλών ελληνικών και ξένων Εταιρειών. Έχει εκδώσει 8 βιβλία, 3 μονογραφίες και συνεργάσθηκε στην έκδοση 17 συλλογικών βιβλίων. 'Εχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων σε ξένα και ελληνικά περιοδικά. Έχει τιμηθεί με τα Μετάλλια της Ελληνικής Αντιστάσεως και του Γαλλικού Ερυθρού Σταυρού, καθώς και με διακρίσεις της Ακαδημίας Αθηνών και των Φίλων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Η Ζωή Σαμαρά είναι καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από τις δημοσιεύσεις της στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, αναφέρουμε ενδεικτικά τα βιβλία "Le Regne de Cronos" (Παρίσι, 1983), "Προοπτικές του Κειμένου" (Θεσσαλονίκη, 1987), "Υπόκριση θεατρικού λόγου" (Θεσσαλονίκη, 1996), το ανθολόγιο "Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά: Μίλτος Σαχτούρης" (Αθήνα, 1997), τον συλλογικό τόμο "Montaigne: Espace Voyage Ecriture" (Παρίσι, 1995), το αφιέρωμα "Approches bachelardiennes des oeuvres litteraires" (Τύμπινγκεν, 1996) και τα άρθρα "Le lecteur bon nageur", "Poetique du non", "Le sens comme reflet", "Ποιητής: εβενουργός της νύχτας", "Γυνή πολύτροπος".

Ο Γιάννης Δάλλας (1924-2020) γεννήθηκε στη Φιλιππιάδα. Ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).

Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1948. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και Κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Δημοσιογράφος από το 1974 εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής. Πρώτη του εμφάνιση το 1971 στην Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς των εκδόσεων "Άγκυρα". Δεύτερη εμφάνιση, η παράσταση χοροδράματος, βασισμένη στο ποίημά του "Αντικρουόμενα σύμβολα και πορεία στο φως" τον Μάιο 1973 σε μουσική Γ. Τσαγκάρη και χορογραφία Έλλης Παρασκευά. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, τσεχικά. www.douatzis.gr

Ο Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο Τμήμα Κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Κλασική Φιλολογία. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.ΕΘ.Ε.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα και δημοσιεύματα περιλαμβάνονται η ιστορία της κλασικής φιλολογικής επιστήμης στη νεότερη Ελλάδα και Ευρώπη, η θεωρία και φιλοσοφία της κριτικής και εκδοτικής του κειμένου, ο Αδαμάντιος Κοραής ως κριτικός φιλόλογος, η αρχαία ιατρική (Ιπποκράτης), η ελληνοϊουδαϊκή γραμματεία (μετάφραση των Εβδομήκοντα, Φίλων ο Ιουδαίος), η αρχαία λογοτεχνική θεωρία, η υφολογία και αρχαιογνωσία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

0 Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης γεννήθηκε το 1945. Σπούδασε κλασική φιλολονία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Χαϊδελβέργης. Υπηρέτησε σε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1997 και από το 1998 υπηρέτησε ως καθηγητής στο τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τώρα είναι ομότιμος Καθηνητής. Έχει γράψει: "Το Γ΄ βιβλίο των Μακκαβαίων και ο Αισχύλος" (1982)· "Αριάδνη. Σχόλια στον ερωτικό Σεφέρη" (1984)· "Γιώργος Σεφέρης και Μάρω. Αλληλογραφία" (επιμέλεια, 1986)· Λογγίνος, "Περί ύψους" (μετάφραση και σχόλια, 1990)· "Συμωνίδου, Ίαμβος κατά γυναικών" (1994)· "Οίνον επαινώ. Ανθολογία ποίησης για το κρασί" (1995)· "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας" (σχεδιασμός και επιμέλεια, 1999)· "Εν λόγω ελληνικώ..." (2003) κ.ά. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούν τον Αισχύλο, τη μετάφραση των Εβδομήκοντα, την Καινή Διαθήκη (θρησκειολονικο υπόβαθρο, γλώσσα και ύφος), την ελληνόφωνη Ιουδαϊκή γραμματεία, την ιστορία της ελληνικής γλώσσας, την Κρητική διάλεκτο, τη νεοελληνική ποίηση και την ιστορία των Κρητικών επαναστάσεων.

Ο Σάββας Μιχαήλ (Σαμπετάι Μπεν. Μάτσας) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Γυναίκα του είναι η Κατερίνα Μάτσα.Έχει ενεργό δράση στο χώρο της μαρξιστικής αριστεράς από τα χρόνια της χούντας. Πέρα από τα άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και διεθνώς, εκδόθηκαν και τα βιβλία του: "Περεστρόικα και οικονομία" (Αλλαγή, α΄ έκδοση 1987, β' έκδοση 1988), "Επανάσταση κι αντεπανάσταση στην Κίνα" (Πελεκάνος, 1989), "Σολωμός και Χέγκελ" (Λέων, 1991), "Παλινόθρωση ή Επανάσταση;" (Λέων, 1992), "Πλους και κατάπλους του Μεγάλου Ανατολικού" (Άγρα, 1996), "Μορφές του Μεσσιανικού" (Άγρα, 1999), "Ο Τρότσκυ ως φιλόσοφος" (Λέων, 2001), "Μορφές της Περιπλάνησης" (Άγρα, 2004), "Homo Poeticus" (Άγρα, 2006) "Γκόλεμ ή Περί υποκειμένου και άλλων φαντασμάτων" (Άγρα, 2010). Έχει μεταφράσει για τις Εκδόσεις Άγρα βιβλία των Tariq Ali, Edward Said, Alain Badiou, Marx-Engels, Noam Chomsky.

Ο Σωκράτης Λ. Σκαρτσής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1936 από γονείς Επιταλιώτες, παντρεύτηκε την Ευαγγελία Νικολουδάκη και έχουν τρία παιδιά, την Ξένη, το Λάμπρο και τη Στεφανία. Σπούδασε και διδάσκει φιλολογία. Το έργο του περιλαμβάνει ποίηση, δοκίμια, μελέτες, άρθρα, μεταφράσεις, περιοδικά και εκδόσεις.

Ο Αλέξης Ζήρας γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Είναι κριτικός λογοτεχνίας, γραμματολόγος και μεταφραστής. Στο παρελθόν εργάστηκε ως στέλεχος εμπορικών επιχειρήσεων (1969-1974), υπεύθυνος εκδοτικού προγράμματος στις εκδόσεις "Πλέθρον" (1978-1988), σύμβουλος ραδιοφωνικών προγραμμάτων στην ΕΡΑ και ΕΤ (1982-1993), αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός στις εφημερίδες "Θεσσαλονίκη", "Η Αυγή", "Η Καθημερινή", "Ελευθεροτυπία". Σήμερα είναι επιφυλλιδογράφος στη μηνιαία επιθεώρηση "Διαβάζω". Διετέλεσε υπεύθυνος σύνταξης του "Λεξικού Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" των εκδόσεων Πατάκη, συντάκτης του "Βιογραφικού Λεξικού" της Εκδοτικής Αθηνών και της "Εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος-Λαρούς-Μπριττάνικα", καθώς επίσης και μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Σχεδία", "Γράμματα και Τέχνες", "Τομές", "Ρεύματα", "Σημείο" της Λευκωσίας. Από το 2002 έως το 2011 διηύθυνε, μαζί με τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου, την τριμηνιαία επιθεώρηση κριτικής "Κ". Άρθρα, κριτικά κείμενα και μεταφράσεις του έχουν επίσης δημοσιευτεί στα περιοδικά: "Η Λέξη", "Το Δέντρο", "Νέα Εστία", "Νέο Επίπεδο", "Θέματα Λογοτεχνίας", "Μπιλιέτο", "Το Τραμ", "Εντευκτήριο", "Νέα Πορεία", "Πόρφυρας", "Γραφή", "Υπόστεγο", "Ελίτροχος", "Η Ακτή" , "Η Άμαξα", "Νέα Εποχή", "Σημείο", "Μικροφιλολογικά", "Ύλαντρον" Κύπρου. Το 2009 και το 2011 εξελέγη, διαδοχικά, πρόεδρος του ΔΣ της Εταιρείας Συγγραφέων. Έργα του είναι: Ποίηση - "Αναζητώντας..." (ιδιωτ. εκδοση), Χαλκίδα, 1966 - "Ο ύπνος των ερωτιδέων", Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1976· Πλέθρον, Αθήνα, 1984 Κριτικές μελέτες, δοκίμια - "Ανατομία εποχής - Πέντε δοκίμια κοινωνικού προβληματισμού", (ιδιωτ. έκδοση), Αθήνα, 1973 - "Θεωρία μορφών (Ζιντ, Κάφκα, Μαλρώ, Χεμινγκουέη, Καμύ, Σάρτρ)", Πλέθρον, 1978· 1992 - "Γενεαλογικά. Για την ποίηση και τους ποιητές του '70", Ρόπτρον, Αθήνα 1989 - "Η πεζογραφία του Περικλή Σφυρίδη: αυτοβιογραφικός λόγος και μυθοπλασία", Μπιλιέτο, Παιανία, 2000 - "Από το προσωπικό στο οντολογικό. Μεταβολές της ποιητικής όρασης του Τάκη Καρβέλη", Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2002 - "΄Ενας γραικός στα ξένα: αναγνώσεις άλλων λογοτεχνιών", Γαβριηλίδης, Αθήνα 2003 Ανάτυπα - Προσεγγίσεις στη νεώτερη ποίηση 1965-1980, Γραφή, Αθήνα, 1980 - "Les Metamorphoses de la prose grecque d' apres guerre. Introduction a l' "Arrets sur l' image", Editions Hatier, Paris 1989 - "Ορισμοί και συσχετίσεις στη νεώτερη ποίηση, 1980-1990", Χαλάνδρι, 1992 - "Η κυπριακή ποίηση.Θεματικές, γλωσσικές,υφολογικές διαστρωματώσεις της", Σημείο, Λευκωσία, 1997 - "Από τη γλώσσα της οργής στην τραυματική γλώσσα: ποιητές και ποιητικές μετά το 1970", ΄Ομβρος, Αθήνα 2001 Πεζό - "Η συνάντηση Λέον Τρότσκι-Αντρέ Μαλρώ: ένα χρονικό", Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2003 Μεταφράσεις: - Α. Μαλρώ, "Οι κατακτητές", Πλέθρον, Αθήνα 1979· 1999 - Ντ. Χ. Λώρενς, "Ο ήλιος κι άλλα διηγήματα", Νεφέλη, Αθήνα, 1981 - Α. Αρτώ, "Ο καλόγερος", Αιγόκερως, Αθήνα, 1981 - Π. Βερλαίν, "Οι καταραμένοι ποιητές", Αιγόκερως, Αθήνα 1982 - Σ. Μαλλαρμέ, "Ποίηση και μουσική", Πλέθρον, Αθήνα 1983 - Ρ. Μπάρτζιν, "Συνομιλίες με τον Χ. Λ. Μπόρχες", Ηριδανός, Αθήνα, 1985 - Γκυ ντε Μωπασσάν, "8 ερωτικές ιστορίες", Αιγόκερως, Αθήνα 1988 - Α. Μαλρώ, "Σχεδίασμα μιας ψυχολογίας του κινηματογράφου", Ρόπτρον, Αθήνα, 1989 - Λ. Λόβενταλ, "Για μια κριτική θεωρία της λογοτεχνίας", Ρόπτρον, Αθήνα, 1990 - Γκυ ντε Μωπασσάν, "Ο λύκος κι άλλα διηγήματα", Ρόπτρον, 1990 - Μπλαιζ Σαντράρ, "Ο χρυσός", Καστανιώτης, Αθήνα, 1998 - "Η τέχνη της γραφής στον 20ό αιώνα" (συνεντεύξεις ξένων λογοτεχνών), Καστανιώτης, Αθήνα 2000

Η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα γεννήθηκε το 1947 στη Νέα Αρτάκη Ευβοίας. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και Ψυχιατρική στο Παρίσι και την Αθήνα. Είναι η γυναίκα του Σάββα Μιχαήλ. Εργάστηκε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής από το 1974 μέχρι το 2013. Υπήρξε επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ μέχρι τη συνταξιοδότησή της. Έκτοτε συμμετέχει στο έργο των Κοινωνικών Ιατρείων. Είναι εκδότρια του περιοδικού Τετράδια Ψυχιατρικής.

Ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας, ο Κώστας Στεργιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δίδαξε επί δεκαετία στη ιδιωτική Μέση Εκπαίδευση και στη Σχολή Κινηματογράφου και Θεάτρου του Λ. Σταυράκου. Από το 1966 έως το 1969 εργάστηκε ως λέκτορας στην έδρα Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια ως βοηθός στο Σπουδαστήριο Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1969-1972), απ' όπου παύτηκε από τη δικτατορία. Το 1974 έγινε καθηγητής στην ίδια έδρα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου υπηρέτησε ώς το 1984 που αποχώρησε με εθελουσία έξοδο. Το 1986 αναγορεύτηκε ομότιμος καθηγητής. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα -μαθητής ακόμα του Γυμνασίου- από το περιοδικό "Νέα Εστία" το 1943, κι από τότε, κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες. Ήταν υπεύθυνος για τη στήλη της κριτικής στο περιοδικό "Ξεκίνημα" (1946-1947), στην εφημερίδα "Νίκη" (1962-1963) και στο περιοδικό "Εποχές" (1963-1967). Εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία με διηγήματα, ένα μυθιστόρημα και εννιά κριτικά και φιλολογικά βιβλία, και είχε τιμηθεί δυο φορές με Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως (με το Β΄ το 1961 και με το Α΄ το 1992), με το Βραβείο Κριτικής Μελέτης της "Ομάδας των 12" (1963), με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης και Δοκιμίου (1974), με το Βραβείο Δοκιμίου και Μελέτης της Ακαδημίας Αθηνών Ιδρύματος Ουράνη (1997) και με το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (2004). Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, σουηδικά, ρωσικά, πολωνικά, ρουμανικά, βουλγαρικά, ισπανικά και ουγγρικά και δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά κι ανθολογίες του εξωτερικού, ενώ διηγήματα και κριτικά του κείμενα στα γαλλικά, βουλγαρικά, πολωνικά, αγγλικά, ισπανικά και ιταλικά. Το 1994 εκδόθηκε στα γερμανικά μια επιλογή απ' όλο το ως τότε ποιητικό έργο του, με τίτλο "Εδώ που μάχεται το φως με τη βαρύτητα", το 1999 κυκλοφόρησε στα ισπανικά ολόκληρη η συλλογή του "Ο ήλιος του μεσονυκτίου" και τον επόμενο χρόνο μια επιλογή από επτά συλλογές του στα ιταλικά, με τίτλο "Στιλπνότητα της μέρας". Από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και τέως πρόεδρός της, ιδρυτικό επίσης μέλος και επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, είχε λάβει μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και χρημάτισε πρόεδρος ή μέλος σε διάφορες επιτροπές για θέματα λογοτεχνίας και βιβλίου. Πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2016, σε ηλικία 90 ετών.

Ο Βασίλης Καλαμαράς είναι δημοσιογράφος και κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία". Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές στις εκδόσεις "Καστανιώτη", μεταξύ 1997-1998, καθώς και τη συλλογή "Ειρηνικός πολεμικός" στις εκδόσεις Ιδεόγραμμα (2012).

Ο Θανάσης Νάκας (1949-2021) ήταν καθηγητής γλωσσολογίας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Διευθυντής Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Επισκέπτης Ερευνητής (1995-1996) στον Τομέα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Salzburg. Μαθήματα της ειδικότητάς του δίδαξε και στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, στη ΣΕΛΜΕ, στο Πρόγραμμα "Ακαδημαϊκής και Επαγγελματικής Αναβάθμισης Λειτουργών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης", κ.α. Εκτός από τη γλωσσολογία και τη γλωσσική διδασκαλία, τον απασχόλησαν θέματα φιλολογίας, θεωρίας της λογοτεχνίας και ρητορικής. Τιμήθηκε με ειδικό μετάλλιο, που του απένειμε ο πρόεδρος της Γαλλικής Βουλής, για τη μετάφραση και διάδοση του έργου του Montaigne στην Ελλάδα. Δημοσιεύματα: δέκα βιβλία ή, συνολικά, 129 δημοσιεύσεις (μαζί με τις συνεργασίες σε περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων, κτλ.).

Ο Γιώργος Παναγιωτίδης, ποιητής και πεζογράφος, γεννήθηκε το 1965 στην Αλεξανδρούπολη. Μέντοράς του υπήρξε ο υπερρεαλιστής ποιητής Θανάσης Τζούλης. Σπούδασε Παιδαγωγικά, είναι διδάκτορας στη Δημιουργική Γραφή και διδάσκει στα αντίστοιχα Μεταπτυχιακά Προγράμματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Συνεργάστηκε με το λογοτεχνικό περιοδικό Μανδραγόρας απ’ όπου παρουσίαζε κυρίως ποιητές. Το ίδιο έκανε και στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας. Το μυθιστόρημά του Ερώτων και Αοράτων διακρίθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω το 2008. Το βιβλίο του Γιώργος Σεφέρης – Βίος και παρωδία βρέθηκε στη μικρή λίστα για τα Βραβεία Δοκιμίου του περιοδικού Αναγνώστης το 2015. Έχει μεταφράσει και κυκλοφορήσει την έκδοση Ελίζαμπεθ Μπίσοπ – Ποιήματα. Το μυθιστόρημά του Ίσος Ιησούς, είναι το πρώτο στην Ελλάδα που αποτελεί μέρος διδακτορικής διατριβής στη Δημιουργική Γραφή. Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και σε λογοτεχνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, περιοδικά.

Ο Βασίλης Ρούβαλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε Βυζαντινή & Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημιουργική Γραφή και εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Ασκεί τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο-τηλεόραση. Γράφει ποιήματα και διηγήματα, μεταφράζει, αρθρογραφεί. Διευθύνει το περιοδικό και τις εκδόσεις (.poema..). Διδάσκει και είναι υπεύθυνος του Δικτύου Δημιουργικής Γραφής, σε συνάρτηση με τις εκδόσεις Γραφομηχανή. Είναι τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Αχαϊκών Σπουδών. www.rouvalis.gr

Η Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου γεννήθηκε στο Μόναχο, κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Παράλληλα με την ποίηση ασχολείται με το λογοτεχνικό δοκίμιο, με δημοσιεύσεις σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές: - "Λυπημένες μαργαρίτες" (εκδ. Εγνατία, 1986) - "Το τρίπτυχο του φέγγους" (1993) - "Εν τη ρύμη του νόστου" (εκδ. Αρμός, 1999) - "Ν' ανθίζουμε ως το τίποτα" (εκδ. Καστανιώτη, 2004) - "Όροφος μείον ένα" (εκδ. Καστανιώτη, 2008, β΄ έκδ. 2009) - "Το Επιδόρπιο" (εκδ. Κέδρος, 2012, γ΄ έκδ. 2013) Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο. Έχει επίσης εκδώσει το δοκίμιο: "Συρραπτική του προσώπου: Επίσκεψη στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη" (εκδ. Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, 2012). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά, βουλγαρικά, και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γεν. Γραμματέας της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Η Μαρία Περατικού-Κοκαράκη γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κύπρο, τόπο καταγωγής του πατέρα της. Μεγάλωνε με τις διηγήσεις της Μικρασιάτισσας στην καταγωγή, Αθηναίας μητέρας της, μαζί με τους μύθους, θρύλους κι αγώνες της Κύπρου. Της άφηναν γεύσεις και μυρωδιές, για να φτιάχνει στη συνέχεια τις δικές της μικρές ιστορίες. Ιστορίες που την ταξίδευαν και της γνώριζαν ανθρώπινες μοίρες, πορείες, αγώνες, αντιστάσεις, προσπάθειες, μόχθους. Κάνει βιβλιοκριτικές, ομιλίες και παρουσιάσεις λογοτεχνών, οι οποίες δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά. Έχει γράψει μεταξύ άλλων τα ποιητικά έργα "Αγυρτείες", "Ταναφόρμια", "Αυτόμελα", "Χάι-Κάι", "Ιδιόμελα"," Χάι Κου και Τάνκα", "Χάι Κου - Σένριου και Ρέγκα", το διήγημα "Μνήστρα" και το μυθιστόρημα "Βαλς με Δεκανίκια". Μέρη 'Της Κύπρος Τριλογίας' αποτελούν τα μυθιστορήματα "Τα χρόνια με τα Κυκλάμινα" και "Τα χρόνια των Ακαμαντίδων".

Η Μαρία Λιτσαρδάκη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γαλλικής Λογοτεχνίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια σε Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία και έχει δημοσιεύσει άρθρα πάνω στη γαλλική λογοτεχνία, τη γαλλική και ελληνική ποίηση σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει επιμεληθεί εκδόσεις συλλογικών τόμων σε γαλλικούς εκδοτικούς οίκους και έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: ""Desguisant et difformant a nouveau service": Itineraires intertextuels de Montaigne a Moliere" (Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 2005) και "Montaigne, Περί δόξας και Περί ματαιότητας. Δύο δοκίμια" (Αθήνα, Παπαζήση, 2012). Είναι συνδιευθύντρια του περιοδικού λογοτεχνίας και λογοτεχνικής κριτικής Θευθ οι δυο όψεις της γραφής (Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Ρώμη).

Η Έλενα Νούσια γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ασχολείται με την ποίηση, τη μετάφραση και το δοκίμιο. Ποιητικές συλλογές: "Ποιητικές προσεγγίσεις", Ανέμη, 1979· "Συντελεσμένη εποχή", Ίκαρος, 1983· "Αργή στιγμή πάνω στη σκάλα", Πρόσπερος, 1990· "Κοίλο φεγγάρι", Πρόσπερος, 1994. Πρόζα: "Το θέατρο των κουρελιών", Ύψιλον, 2000, "Crescendo", Ύψιλον, 2004· "Καμουφλάζ", 'Υψιλον, 2008. Μεταφράσεις: Georg Trakl, "O Sebastian στο όνειρο/Δημοσιεύσεις στο "Brenner" 1914/15", Ρόπτρον, 1990 / 2η έκδοση αναθεωρημένη, Ύψιλον, 1999. Friedrich Holderlin, "Ο θάνατος του Εμπεδοκλή", Μαραθιάς, 1977· Hans Georg Gadamer. "Ποιος είμαι Εγώ και ποιος είσαι Εσύ" & Paul Celan, "Κρύσταλλο αναπνοής", Ύψιλον, 2000· "Από τον Holderlin στον Scardanelli. Επιλογές: ποιήματα - πεζά" (επιστημονική επιμέλεια, επιλογή κειμένων, εισαγωγή), Ύψιλον 2005· Hugo von Hofmannstahl, "Στιγμές στην Ελλάδα", Ύψιλον 2007· Hugo von Hofmannstahl, "Η γυναίκα χωρίς σκιά", Ύψιλον 2012.

Ο Ορφέας Απέργης (Αθήνα, 1974) είναι ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής και performer. Ποιήματα, μεταφράσεις και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί μεταξύ άλλων στα περιοδικά Ποίηση, Ποιητική, Νέα Εστία και Books' Journal από το 2006 και εξής. Από το 2013 συνεργάζεται κυρίως με το λογοτεχνικό περιοδικό Φάρμακο, του οποίου είναι συντάκτης. Κρατάει τη στήλη πολιτισμικής κριτικής "Τεχνολογίες" στα Νέα και τη στήλη "Ut poesis" στo Books' Journal. Πιο πρόσφατα βιβλία του "Η γλώσσα τους" (ποιήματα, εκδόσεις Νεφέλη, 2019) και "Ποίηση Τώρα" (συλλογικός τόμος με δοκίμια, εκδόσεις φρμκ, 2018). Συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του, με τίτλο "Υ", κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Πατάκη. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά και Σουηδικά, και περιλαμβάνονται στις πρόσφατες ανθολογίες "Futures: Poetry of the Greek Crisis" [Μέλλοντα: Ποίηση της ελληνικής κρίσης, 2015, στα Αγγλικά], "La Busqueda del Sur" [Σε αναζήτηση του Νότου, 2016, στα Ισπανικά], "Kleine Tiere zum Schlachten" [Μικρά ζώα επί σφαγή, 2018, στα Γερμανικά] και "Dichtung mit Biss" [Ποίηση με πείσμα, 2018, επίσης στα Γερμανικά]. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Byron, Emily Bronte, Browning, MacNeice, Larkin, Hill, Muldoon, Williams, Bishop και Duncan. Το 2018 έγραψε το θεατρικό ("Βρικόλακες"), εμπνευσμένο από τον Ίψεν, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κωνσταντάτου, και απέδωσε στα Αγγλικά τη διασκευή των Ορνίθων που ανέβασε ο Νίκος Καραθάνος στη Νέα Υόρκη (St. Ann's Warehouse).

Ο Χρήστος Βατούσιος γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και θεατρικά έργα.

Η Ευσταθία Δήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασσική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τις θεατρικές διασκευές πεζογραφημάτων. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Στη Σπορά των αστεριών (Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη, 2011), Σονέτα (Gutenberg, 2016) και Απώλεια Λήθης (Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2019), καθώς και τη συλλογή διηγημάτων Κλέφτες ₊ Αστυνόμοι (Γκοβόστη, 2020). Άρθρα, διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2011 ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου νέου ποιητή στο 32ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης. Από το 2021 είναι σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού Καρυοθραύστις και υπεύθυνη ύλης στο περιοδικό Σταφυλή. (Πηγή: "Ευσταθία Δήμου", 2022)

Ο Γιάννης Δούκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Έχει σπουδάσει φιλολογία και ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες. Έχει δημοσιεύσει ώς τώρα τα βιβλία: "Ο κόσμος όπως ήρθα και τον βρήκα" (Κέδρος, 2001), "Στα μέσα σύνορα" (Πόλις, 2011, βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή του Περιοδικού Διαβάζω), "Το σύνδρομο Σταντάλ" (Πόλις, 2013, βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών) και "η θήβα μέμφις" (Πόλις, 2020). Ποιήματά του έχουν ανθολογηθεί και μεταφραστεί σε έξι γλώσσες. Δυο τραγούδια σε στίχους του έχουν συμπεριληφθεί 'Στην ομίχλη των καιρών', δίσκο του Θάνου Μικρούτσικου (2017). Μεταφράζει από τα αγγλικά και δημοσιεύει κείμενά του σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα.

Ο Θωμάς Ιωάννου γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1979. Μεγάλωσε στην Πρέβεζα. Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύεται στη Νευρολογία. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά & εφημερίδες. Τον Δεκέμβρη του 2011 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο ''Ιπποκράτους 15'' για την οποία τιμήθηκε ομοφώνως με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το 2012 από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η ''Ιπποκράτους 15'' επανεκδόθηκε τον Μάρτιο του 2014. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του τριμηνιαίου περιοδικού ποίησης ''Τα Ποιητικά''.

Ο Αλέξιος Μάινας έχει ελληνογερμανική καταγωγή. Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε φιλοσοφία στη Βόννη, μελετά και παρουσιάζει το έργο Ελλήνων ποιητών στο γερμανόφωνο χώρο. Γράφει και μεταφράζει λογοτεχνία και στις δύο γλώσσες. Η συλλογή "Το περιεχόμενο του υπόλοιπου" είναι το πρώτο βιβλίο ποίησης που εκδίδει.

Ο Αργύρης Παλούκας γεννήθηκε στην Ερμιόνη της Αργολίδας το 1975. Σπούδασε θεατρολογία στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται από το 1994. Έχει εκδώσει τέσσερα ποιητικά βιβλία και έχει επιμεληθεί την ανθολογία "Αγάπη σαν ακολασία" (Κριτική, 2016), που περιλαμβάνει αποσπάσματα από το πεζογραφικό έργο του Γιώργου Χειμωνά. Κείμενά του για πρόσωπα και θέματα της λογοτεχνίας έχουν συμπεριληφθεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Το 2012 τιμήθηκε για το τρίτο βιβλίο του με το Πρώτο Βραβείο Καλύτερου Νέου Ποιητή από το Συμπόσιο Ποίησης.

Ο Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος (Αθήνα, 1985) γεννήθηκε στον Χολαργό Αττικής. Έχει ολοκληρώσει σπουδές Θεωρίας και Αρμονίας της Μουσικής (Δημοτικό Ωδείο Λαμίας, 1993 - 2000) και έχει φοιτήσει στην Ανωτέρα σχολή Κλασσικού Φλάουτου. Έχει πτυχίο Επιστήμης των Υπολογιστών (Πανεπιστήμιο Πειραιά, 2008), M.Sc. Πληροφοριακών Συστημάτων (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2011) και Διδακτορικό στην Ασφάλεια Υπολογιστών και Κρίσιμων Υποδομών (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2015). Διδάσκει ως προσωρινός Λέκτορας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Είναι συγγραφέας των βιβλίων: "Η διάβολος" (2011, Οι Εκδόσεις των Φίλων. Β' βραβείο Ποίησης, 32ο Συμπόσιο Ποίησης, Πανεπιστήμιο Πατρών), "Κατά Χρόνον Ευαγγέλιο" (2012, Οι Εκδόσεις των Φίλων) και "Εξορία στην Γέννηση (2015, Εκδόσεις Γαβριηλίδης). Ήταν υποψήφιος των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 2011, κατηγορία Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα. Ποιήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Ο Ιωάννης Ν. Τσίρκας γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Κινηματογράφο στα Πανεπιστήμια του Σάσεξ και του Εδιμβούργου, ενώ είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2010 διευθύνει το ιστολόγιο: prografes.blogspot.com